Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

DARLING

2003
Sylwia Kubus

Sylwia Kubus opowiada historię kobiety, który uwodzi, okrada i porzuca mężczyzn. Tej z pozoru sztampowej opowieści wyjątkowego charakteru nadają nawiązania stylistyczne oraz warstwa plastyczna obrazu.

Od pierwszych sekund Darling przywodzi na myśl kryminał w stylu retro. Klimat filmu buduje charakterystyczna muzyka Daniela Susa, która natychmiast kojarzy się z Różową Panterą, pamiętną serią kryminalno-komediowych filmów o przygodach inspektora Clouseau, zapoczątkowaną w roku 1963 przez Blake'a Edwardsa. Wraz z czerwonymi napisami na czarnym tle ustala ona konwencję odbiorczą, uświadamia bowiem widzowi żartobliwy charakter filmu. Znajduje on dopełnienie w finale, gdy bohatera ukazana zostaje w diafragmie i puszcza oko do kamery.

Historia kobiety nie zostanie zatem odczytana serio. Ten styl lektury podtrzymywany jest przez technikę animacji. Autorka posługuje się prostymi figurami geometrycznymi, które układają się w umowne, choć dość precyzyjne, kształty ludzi, ulic, budynków. Bohaterowie pojawiają się i znikają na oczach widzów, co współtworzy nastrój tajemnicy. Podkreśla umowność przedstawionego świata, która widoczna była również w słynnych czołówkach do filmów Edwardsa. Akcja Darling toczy się nocą, w dużym mieście, a więc w przestrzeni typowej dla klasycznego kryminału. Famme fatale prowadzi swe ofiary do dyskoteki, do restauracji. Tańczą, piją wino, spacerują, całują się w bramie. Kubus jak w pełnometrażowym kryminale celebruje moment przestępstwa, ukazując kobietę mierzącą do swej ofiary z pistoletu w kilku krótkich ujęciach z różnych punktów widzenia. Kubus oddziałuje na emocje widza również poprzez barwy. W świecie przedstawionym dominują odcienie czerwieni - koloru miłości, ale i krwi. Wyrazista konwencja pozwala w niespełna czerech minutach zrealizować najważniejsze założenia gatunkowe kryminału.

Kubus posłużyła się techniką wycinanki, która ma w historii polskiej animacji niezwykle długą tradycję, rozpoczynającą się od działalności artystyczna Jana Lenicy. Autorka kilkakrotnie czyni zresztą aluzję do klasycznych animacji twórcy Labiryntu (1962), choćby wówczas gdy oddaje ostentacyjny makijaż bohaterki za pomocą wyraźnych czerwonych kółek na jej policzkach. Rozpadanie i układanie się postaci z pojedycznych figur geometrycznych stanowiło swego czasu o wyjątkowści filmu Lenicy i Waleriana Borowczyka Był sobie raz (1957). Sięgając po wycinankę Kubus zdaje się jednak robić nie tyle ukłon w stronę historii filmu animowanego, co malarstwa kubistycznego. Elementy, z których składają się jej bohaterowie, nieustannie mieszają się, łączą i rozchodzą. Rzeczywistość ulega ciągłym metamorfozom, dzięki czemu widz nie wie, kto lub co, kiedy i gdzie się pojawi.

Katarzyna Mąka-Malatyńska
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.