Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

TAM GDZIE SŁOŃCE SIĘ NIE SPIESZY

2009
Matej Bobrik

Daleko od wszystkiego znajduje się mała wieś. Codzienność dotyka tu ostateczności, człowiek spotyka się z naturą. W otwierających film ujęciach przejawia się nastrój dokumentalnej etiudy Mateja Bobrika. Białe chmury, które potocznie nazywamy barankami, wiszą nad halą, gdzie pasą się owce. Kamera stopniowo zbliża się do zwierząt. Gdy kolejne kadry układają się w serię portretów owiec i baranów, rozbrzmiewać zaczyna skoczna muzyka. Ten niewinny zabieg montażowy daje efekt komiczny. Bliski plan i muzyka dokonują bowiem personalizacji filmowanych zwierząt. W kolejnych ujęciach widzimy szeroki plany wioski. I znów kamera, zgodnie z ujawnioną już metodą, powoli zbliża się do filmowanych obiektów: skrzyżowanie ulic, z rzadka przejeżdżające samochody, kot zbudzony z przedpołudniowej drzemki. Wreszcie pojawiają się pierwsi mieszkańcy. Gdzieś z oddali słychać ich kroki. Od tego momentu obraz uzupełniany będzie o detale: ujęcia urządzeń radiowęzła, dojarek w mleczarni, dzbanka z mlekiem, zawartości talerza... Oglądamy wnętrza domów mieszańców wioski, miejscowego baru, gabinetu lekarskiego. Kamera koncentruje się w każdym z nich na wiatraczkach, wentylatorach, sercu zegara i dzwonu, które wskazują na wolny, acz nieubłagany upływ czasu. Ujęciom tym towarzyszy lejtmotyw dźwiękowy: monotonne piszczenie wentylatora.

Choć w filmie pojawia się sporo bohaterów: kobiety w swoich mieszkaniach, ich mężowie, klienci baru, lekarz, grabarze, to nie usłyszmy ich głosów. Nikt nie rozmawia, nikt nikogo nie woła. Nikt nie ma potrzeby komunikowania się za pomocą słów. Można odnieść wrażenie, że wszystko już sobie powiedzieli. Jedyne słowa podają z ust osób obsługujących radiowęzeł, który odbierany jest w całej wsi dzięki sieci głośników. Pierwsze ogłoszenie dotyczy rozmowy kwalifikacyjnej na stanowisko dyrektora cmentarza, kolejne przypomina o konieczności opłacenia miejsc na cmentarzu, ostatnie - o śmierci 77-letniej Eleny Mišurdovej. Motywem spinającym obrazy wiejskiego życia jest śmierć nieuchronna, budząca smutek, ale i naturalna, oswajana dzięki rytuałom. Ludzie ozdabiają groby swych bliskich kwiatami, modlą się nad trumną, przywdziewają uroczyste stroje i śpiewają w dniu pogrzebu.

W etiudzie Bobrika dominuje tonacja tragikomiczna, powaga łączy się ze śmiesznością. Jadwiga Hučková pisała: "W nim wreszcie odnajdujemy przypisywaną tylu polskim dziełom atmosferę i rytm obrazów Ivana Passera, prawdziwie "nudne popołudnie", podczas którego jedni mieszkańcy wioski przyglądają się innym, a poruszenie wprowadzają dopiero komunikaty o pogrzebie. Bobrik nie tylko w mistrzowski sposób oddaje klimat peryferii, nastrój czasu i miejsca, ukazuje również, że czas na prowincji słowackiej naprawdę się zatrzymał." (J. Hučkov, Kino wykalkulowane, czyli zabawić na śmierć, w: Zobaczyć siebie. Polski film dokumentalny przełomu wieków, red. M. Jazdon, K. Mąka-Malatyńska, Poznań 2011, s. 22).

Katarzyna Mąka-Malatyńska
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.