Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

WSZYSTKO

1972
Piotr Szulkin

Zrealizowany na drugim roku studiów film Piotra Szulkina tylko z pozoru opowiada o pracy śmieciarzy. Widz nie dowie się jednak wiele o ich trudzie, o przebiegu dnia, o specyfice tego zajęcia.

Etiudę otwiera czarna plansza wypełniona słowami przyśpiewki: "Kocham moją małą świnkę/i ona kocha mnie/będę uwielbiał mego wieprzka/pod drzewem zielonej zatoki/mała świnka robi hm hm/mały piesek robi hau hau/ mała kaczka robi kwak kwak/ale mój kogucik robi kukuryku." W kolejnych ujęciach ukazane są w bliskich planach dłonie toczące pełne metalowe kosze w kierunku śmieciarki. Kosze wracają puste i ustawiane zostają w rzędzie pod ścianą. W tle rozbrzmiewa przetworzony dźwięk śmieciarki i cichy, zawodzący śpiew. W ostatniej minucie filmu nagle zastosowana zostaje stop-klatka. Milknie śmieciarka i słychać już tylko śpiew Almedy Riddle, która wykonuje tradycyjną piosenkę ludową My little Rooster. Film ponownie zamyka czarna plansza, na której tym razem widnieje napis: "Wszystko".

Rytm dokumentu wyznaczają krótkie ujęcia rejestrujące kolisty ruch koszy oraz regularny hałas samochodu pochłaniającego śmieci. Tylko w jednym ujęciu, przez moment widzimy twarz śmieciarza. Szulkin próbuje wprowadzić widza w rodzaj transu, który zostaje gwałtownie przerwany przez bezruch i selekcję dźwięków. Oko widza siłą rzeczy koncentruje się na powierzchni otwartych śmietników, które po brzegi wypełnione są trudnymi do zidentyfikowania szpargałami: drucikami, szmatami, fragmentami potłuczonych lub zniszczonych naczyń, a przede wszystkim bezkształtną masą o ciemno szarym, być może brunatnym odcieniu. Okruchy ludzkiej codzienności nie zaprzątają uwagi śmieciarzy. Twórcy wydobywają rutynę i monotonię ich zajęcia, w której jednak ukryte jest osobliwe, absurdalne piękno: ruch przenoszonych przez nich koszy przypomina balet. Podobnie jak w pozostałych swych szkolnych projektach, Szulkin operuje we Wszystko groteską i absurdem. Na marginesie należy zauważyć, że pisemna praca dyplomowa, którą Szulkin napisał w roku 1974 nosiła tytuł Ontologia umowności. Geneza absurdu i utrzymana była w konwencji groteskowego eseju. W etiudzie obie kategorie rodzą się ze zderzenia słów i charakteru przyśpiewki z obrazem, które zaskakuje, wybija widza z odbiorczych przyzwyczajeń.

Film dokumentalny Szulkina powstał na początku lat 70., gdy nasilał się nurt kreacyjny w polskim kinie niefikcjonalnym. Szulkin już po ukończeniu studiów stał się jednym z jego ważniejszych współtwórców. Jego Życie codzienne (1976) uznawane jest przez filmoznawców za klucz do zrozumienia późniejszej twórczości reżysera. Podobnie jak Wszystko, opowiada w sposób daleki od dominujących konwencji filmu dokumentalnego o redukcjonizmie i depersonalizacji, nieodłącznie towarzyszących podsycanemu przez władzę konsumpcjonizmowi epoki Gierka: "Monstrualnie wyolbrzymiał niektóre efekty w ścieżce dźwiękowej, dobierał mało kontrastową taśmę, kadrował bohaterów "bez głów", aby osiągnąć efekt zubożenia życia przez pracę." (M. Przylipiak, Poetyka kina dokumentalnego, Gdańsk 2000, s. 190). Monotonia ruchu wewnątrzkadrowego i czynności bohaterów staje się głównym nośnikiem znaczeń w obu filmach Szulkina.

Katarzyna Mąka-Malatyńska
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.