Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

VAKHA I MAGOMED

2010
Marta Prus

Subtelna obserwacja codzienności dwojga uchodźców z Czeczenii mieszkających w Warszawie 10-letniego Magomeda i jego ojca Vakhy, która staje się opowieścią o ludzkiej miłości i godności. Etiudę Vakha i Magomed Marta Prus nakręciła na pierwszym roku studiów, podczas którego studenci stopniowo wprowadzani są w tajniki realizacji filmów dokumentalnych. W podręczniku Grażyny Kędzielawskiej, przeznaczonym dla adeptów reżyserii filmowej w Szkole Filmowej w Łodzi, autorka wymienia szereg ćwiczeń, których celem jest przygotowanie studenta do realizacji pierwszej szkolnej etiudy dokumentalnej. Jedno z nich to "umiejętność rozmowy z bohaterem - spotkanie z człowiekiem". Kędzielawska podkreśla: "Najważniejszym problemem w przeprowadzonej rozmowie jest pytanie o granice. Na ile możemy ingerować w czyjeś prywatne życie? Czy wszystko jest "na sprzedaż"? Do jakiego stopnia możemy manipulować materiałem?" (G. Kędzielawska, Przewodnik dokumentalisty, Łódź 2012, s. 90). Subtelność dokumentalnego portretu zrealizowanego przez Martę Prus polega na dostrzeżeniu i zachowaniu tej granicy. Dopiero końcowy napis w filmie uzmysławia widzowi, jak niezwykle trudnej i delikatnej materii dotknęła reżyserka.

Przez nieco ponad dziesięć minut przyglądamy się codzienności ojca i syna, których łączy szczególnie silna więź oparta na miłości, wzajemnym zaufaniu i uważności. Mężczyzna bawi się z chłopcem nad rzeką. Ćwiczą boks. Ojciec towarzyszy synowi podczas gry na komputerze. Przygotowuje dla niego posiłki. Obcina mu włosy. Wspólnie odwiedzają galerię handlową i ogród zoologiczny. Ojciec przygląda się śpiącemu dziecku. Rozmawiają niewiele, przyciszonymi głosami. Stopniowo odkrywamy, że nie żyją w zwyczajnym domu, lecz w ośrodku dla uchodźców, gdzie otacza ich mnóstwo ludzi, gdzie plac zabaw wypełniają dzieci, gdzie panuje nieustanny gwar i ciasnota. Drobne gesty i pojedyncze ujęcia sugerują, że mężczyzna nosi w sobie rozpacz. Z jego ust nie padają jednak słowa ją wyrażające. Nie zostaje również wprost opowiedziana przeszłość Vakhi i Magomeda. Tylko napisy umieszczone na końcu filmu informują, że żyją oni w Warszawie, że przed rokiem uciekli z Czeczeni, gdzie zginął starszy syn Vakhi.

Kamera znajduje się blisko bohaterów. Nie jest jednak nachalna, choć rejestruje czynności intymne - chwile namysłu, smutku, modlitwy. Niekiedy wycofuje się, zachowuje dystans. Innym znów razem znajduje się tuż obok bohaterów. Co istotne, twórcy nie ukrywają jej obecności. Zachowują budujące emocjonalną atmosferę filmu ujęcia, w których spoglądają oni w obiektyw. Ich historia nie zostaje opowiedziana przy pomocy słów, lecz dzięki obrazom ich twarzy uchwyconym w cierpliwej obserwacji. Mistrz polskiego dokumentu, Kazimierz Karabasz, pisał: "Jednak źródło najbogatsze - w moim odczuciu - to właśnie ludzka twarz. Dla dokumentalisty - najważniejszy obszar penetracji. Szukamy bowiem prawdy o naszym bohaterze, w spontanicznych niekontrolowanych momentach szczerości. A te, najpełniej i najsugestywniej, wyraża właśnie jego twarz..." (K. Karabasz, Cierpliwe oko, Warszawa 1979, s. 65).

Katarzyna Mąka-Malatyńska
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.