Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

TRÓJKĄT

2008
Kacper Zamarło

Kacper Zamarło opowiada stereotypową historię miłosną. Małżeństwo przeżywa kryzys: ona młoda i atrakcyjna, on - znacznie starszy i zamożny. Pojawia się ten trzeci. Właśnie szuka ofiary i dostrzega ją w niezadowolonej kobiecie. Dla niego związek z nią to biznes, dla niej on to "bank zaufania". Czuje się niekochana, brakuje jej zainteresowania ze strony męża. W tej kwestii myli się jednak. Mąż pilnie przygląda się każdemu jej krokowi. Historia zmierza ku spodziewanemu rozwiązaniu i wówczas następuje gwałtowny zwrot akcji. Finał zaskakuje i widza, i bohaterkę.

Struktura krótkiego filmu Zamarły ma charakter retrospektywny. Ramę narracyjną stanowi scena w kościele, w której kochanek wyznaje winę w konfesjonale. Już w pierwszych słowach zdradza: "Wybacz mi, ojcze, popełniłem zbrodnię". Widz śledzi więc akcję, by dowiedzieć się, kto padł jej ofiarą. Zamarło wybiera jeden ze wzorów opowiadania typowych dla kryminału. Pojawiają się niezbędne atrybuty gatunku: mroczny i cyniczny zbrodniarz, famme fatale jako przedmiot pożądania, ciemne ulice, rozświetlone tylko słabym blaskiem latarń i tonące w burzowej ulewie.

Tym, co film Zamarły czyni wyjątkowym, jest animacja - najbardziej kreacyjna i najmniej referencjalna forma filmu fikcjonalnego. Autorowi zdaje się jednak przyświecać idea przeciwna do tej, której hołduje znaczna część twórców kina animowanego. Zamarło w niewielkim bowiem stopniu wykorzystuje kreacyjne możliwości animacji: nie tworzy onirycznych światów czy surrealnych wizji, nie konstruuje paraboli zgodnej z duchem Polskiej Szkoły Animacji. Przeciwnie - zdaje się sprawdzać, czy przy pomocy narzędzi dostępnych animacji można opowiedzieć historię, która wiele razy została już opowiedziana w aktorskim filmie fabularnym. Stosuje więc animację niezwykle realistyczną opartą na rozwijanej od dziesięcioleci rotoskopii (w 1915 roku bracia Fleischerowie opatentowali rotoskop). W role postaci wcielają się autentyczni ludzie. Na ekranie oglądamy niejako ich rysunkowe kopie. Rotoskopia pozwala osiągnąć realizm i zarazem uniknąć efektu uncanny valley, gdy technologicznie wierne odwzorowanie rzeczywistości przestaje być odbierane jako jej wiarygodny obraz. Zamarło zdaje się mieć świadomość ryzyka, jakie związane jest z realizmem w animacji. Stosuje pewien unik: wybiera bardzo silną i wyrazistą konwencję, w której przecież prawdopodobieństwo życiowe i związek z realnością bywają zawieszane, a i tak akceptowane przez widza. Autor posuwa się jednak nieco dalej niż mógłby to zrobić w tradycyjnym filmie aktorskim. W jednej ze scen bohaterowie przytuleni do siebie nikną w czerni. Kolorystyka etiudy również nie odwzorowuje, lecz kreuje świat mroczny, definiowany przez wyraźne kontrasty, niemożliwe do osiągnięcia w tej skali w kinie tradycyjnym. Trójkąt to więc raczej zabawa formą niż egzystencjalny dramat, który zasugerowany został poprzez odwołanie do Monteskiusza w motcie: "Największe zło, na które cierpi świat, to nie siła złych, lecz słabość dobrych." Choć zdanie to, zachowanie księdza oraz czyny bohatera skłaniają również do refleksji etycznej.

Katarzyna Mąka-Malatyńska
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.