MIASTO ZWANE KIEDYŚ VINETĄ

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1998
• Barwny, 23 min

Archeolog Błażej Stanisławski szuka w ziemi śladów przeszłości i dobrze wie, że tutaj wystarczy gdziekolwiek wbić łopatę, by je znaleźć. Szkutnik Mieczysław Jusza rekonstruuje łodzie sprzed wieków i marzy, że będą tak jak dawniej docierały do wszystkich bałtyckich portów. Karol Tracz prowadzi gospodarstwo, które w 1945 roku rodzice dostali wraz z poprzednim właścicielem. Krystyna Gieraszewska-Dubik jest poetką i sławi piękno tej ziemi, w której odnalazła urodę znanych z dzieciństwa nadniemeńskich pejzaży. Ks. Jan Uberman restauruje kościół w przekonaniu, że nie można doprowadzić do ruiny świątyni znajdującej się w pierwszej stolicy Biskupstwa Pomorskiego. Stolarz Paweł Żelewski pieczołowicie odnawia znalezione na strychach i w piwnicach stare, poniemieckie meble. Tadeusz Lewandowski "żyje z wody" łowiąc ryby, jak ojciec i dziad. Marian Bryl rzeźbi w drewnie. Leśnik Arkadiusz Maliszewski chodzi pośród drzew i myśli o historii. Młodzież organizuje "Festiwal wikingów" i odtwarza bogatą przeszłość miasta zwanego niegdyś Vinetą, Jomsborgiem, wreszcie - Wolinem. Bohaterowie filmu przyjechali na wyspę z różnych stron. Znaleźli w Wolinie swoje miejsce, nową małą ojczyznę, a także pasje i sposób na życie. Stali się ostatnim ogniwem długiego łańcucha nacji, które przez wieki pozostawiły po sobie nawarstwiające się ślady, a byli wśród nich Słowianie, Fryzowie, wikingowie, Rusini, Skandynawowie, Niemcy. We wczesnym średniowieczu waleczny i groźny Olaf władał tu silną kolonią wikingów, z której wyruszał na łupieżcze wyprawy siejąc strach na wodach i brzegach Bałtyku. Król duński Harold Sinozęby pozostał w tej ziemi na zawsze, bo właśnie tu dościgła go śmierć. Peter Muster wyjechał stąd po wojnie, a teraz wraca dwa, trzy razy do roku. Z nostalgią wspomina tamte ryby wyławiane z czystej wody i tamto miasto, które zmieniło się nie do poznania.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj