FILIŻANKA

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2010
• Barwny, 59 min

"Filiżanka" to film, opowiadający o podróży grupy teatralnej, prezentującej swój spektakl w miejscach, do których nie dociera żadna oferta kulturalna. Na przestrzeni dwóch lat, grupa prezentuje go w ośmiu miejscowościach - wsiach. Są warsztaty mechaniczne nieczynnej już fabryki, spalona synagoga, gospodarstwo rolne, stadnina koni, dworzec kolejowy, Dom Pomocy Społecznej, magazyn pobliskiego sklepu i stary kościół. To co stanowi istotę i temat zasadniczy w filmie, można w sposób ogólny nazwać "spotkaniem". Spotkanie to, odbywa się poprzez obcowanie miejscowej ludności z teatrem. Kamera podąża jednak dalej. Podąża za napotkanymi bohaterami, obserwuje ich zwykłą codzienność. Twórcy starają się opowiadać o codzienności spotykanych ludzi i łączyć ją z wykreowaną rzeczywistością teatralną. Powstały w skutek takiego założenia świat filmu, zaczyna żyć swoim własnym życiem. Przenosi zdarzenia realne, często błahe i codzienne, w inną, poetycką rzeczywistość. Spoiwem dla tych światów są obrazy malarza - Jerzego Nowosielskiego, które wcześniej były inspiracją dla Piotra Cieplaka - reżysera sztuki teatralnej, za którą podąża kamera...\Inspiracją dla autorów filmu jest twórczość Jerzego Nowosielskiego. Narzędziem skłaniającym do odbycia "podróży magicznej" staje się spektakl pt. "Hotel pod Aniołem" w reż. Piotra Cieplaka. W 2005 roku rozpoczynają się zdjęcia do filmu. Grupa teatralna wyrusza na polską prowincję. Decyzja jest świadoma. Doświadczenia europejskich festiwali teatralnych w Wiedniu, Bonn, Avignon, Bolonii i Sztokholmie, które grupa zdobywa w 2000 roku podczas realizacji pierwszej fazy projektu teatralnego noszącego tytuł "Hotel Europa" - wyznaczają kierunek. Dzięki takiemu zabiegowi, myśl twórcza rozpina się między stolicami kultury a miejscami, gdzie nie dociera żadna oferta kulturalna. Twórcy starają się budować "niewidzialny pomost, który zbliża do siebie miejsca tak odległe. Ten film jest podróżą, drogą. To "jadący pociąg". To człowiek i świat, najbliższa rzeczywistość, najbliższe istnienie. Mężczyzna i kobieta, ich codzienność. Odgłos lecących gołębi, skrzypiąca szafa, czajnik z gotującą się wodą i cisza. Intensywność obrazu zastępuje dialog. W milczeniu, odsłania się przestrzeń, która w codziennym obcowaniu ludzi ze sobą bywa niedostrzegana. Obrazy mistrza, tworzone z myślą o tym, aby nie zatrzymywać oka na powierzchni płótna, ale spoglądać w głąb, szukać ukrytych sensów w symbolice malarskiej ekspresji, stają się dla twórców filmu inspiracją.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj