Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

128 DNI

  • Tytuł alternatywny: STO DWADZIEŚCIA OSIEM DNI
  • Film dokumentalny
  • Produkcja:
    Polska
  • Rok produkcji:
    2009
  • Barwny, 41 min

Ta dziwna historia ponoć zdarzyła się naprawdę i miała miejsce 31 grudnia 1956 r. w Kujbyszewie, czyli dzisiejszej Samarze. W drewnianym domu przy ulicy Czkałowa, podczas potańcówki u przyjaciół, 18 - letnia Zoja nie mogąc doczekać się na swego partnera, wzięła w ręce ikonę Mikołaja Błogosławionego. Tańcząca dziewczyna ze świętym obrazem nagle zastygła w bezruchu. Skamieniałej Zoi nie można było oderwać od podłogi, trzeba było wyciąć deski. Wieść o zadziwiającym wypadku rozeszła się lotem błyskawicy, wokół domu gromadziły się tłumy zwykłych ciekawskich, ale byli też lekarze, duchowni. Wierzący i niewierzący mówili o cudzie, co dla lokalnych władz stawało się coraz bardziej kłopotliwe, ze względu na religijny charakter zdarzenia. Najważniejsze dla miejscowych organów ochrony porządku publicznego było więc wycieszenie sprawy i przekonanie tłumów, że nie wydarzyło się nic nadzwyczajnego. Szybko postawiono patrol policyjny wokół domu, by nikt nie mógł zajrzeć do środka. Zoja pozostała w bezruchu przez 128 dni, potem odzyskała sprawność fizyczną, ale jej stan psychiczny pogarszał się. Jedni mówili, że zmarła w zakładzie psychiatrycznym, inni utrzymywali, że wyszła ze szpitala i pod zmienionym nazwiskiem zamieszkała w innym miejscu, gdzie żyje do dziś. Przez lata opowieść o Zoi była przekazywana jedynie z ust do ust. Nie zachował się żaden dokument potwierdzający, że to zdarzenie miało miejsce naprawdę. W lutym 1999 r. w Samarze spłonęła miejscowa placówka Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w wraz z nią poszła ponoć z dymem cała dokumentacja dotycząca sprawy Zoi. Opowieść o Zoi dokumentalistka Halina Aczkasowa przedstawia na tle historycznego rysu stosunków państwo - Kościół. Dokument jest bogato ilustrowany archiwalnymi materiałami filmowymi, przybliżającymi dzieje rosyjskiego Kościoła prawosławnego. Autentyczne zdjęcia są bardziej wymowne niż opisy historyków i pozwalają łatwiej zrozumieć, jaka wówczas była Rosja. 23 stycznia 1918 roku, mocą specjalnego dekretu rządu, Kościół prawosławny został oficjalnie oddzielony od państwa i szkolnictwa. Pozbawiono go wszelkich uprawnień i majątku, skonfiskowano złoto, srebro, diamenty, brylanty, które sprzedano na Zachód. Od tej pory ludzie mieli chwalić władzę radziecką, zamiast modlić się do Boga. W 1932 r. Józef Stalin ogłosił pięciolatkę antyreligijną, co wiązało się z burzeniem zabytkowych cerkwi, paleniem religijnych dzieł sztuki. O historii Zoi mówią m. in. w filmie: arcybiskup Samary i Syzrania, prof. Inna Truchanowa - kierownik Katedry anestezjologii samarskiego Uniwersytetu Medycznego, Kalerina Katrienko z Wydziału Dziejów Społeczno - Politycznych obwodu samarskiego. [tvp]

Ekipa
pełna | skrócona | schowaj

2024.03.01 01:47:14
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.