NIE POWIEM KIM JESTEM

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1998
• Gatunek:
  Film o sztuce, Film biograficzny
• Barwny, 29 min

Nie wszystko jest na sprzedaż - mówi Katarzyna Figura. Mimo to wpuściła ekipę filmową do swego warszawskiego mieszkania, a nawet zgodziła się, by przez jeden dzień asystowała jej podczas gdy aktorka odbiera sławetne erotyzujące telefony. Ale, nim zaczęła o sobie mówić do kamery, zaraz na wstępie oświadczyła, że swoją intymość i prywatność pragnie zachować dla siebie i nigdy nie powie widzom, kim jest i jaka jest. Po takiej deklaracji zatem od razu wiadomo, że aktorka pozostanie wyłącznie aktorką, kreując swoją postać w każdej minucie. Jak wynika z badań socjologicznych, dla większości młodych Polaków jest symbolem seksu. Schlebia jej to, choć tak naprawdę zależy jej tylko na zrobieniu kariery, i to w Hollywood. Byłoby to świetne spuentowanie ostatniej sceny jej filmowego debiutu - "Pociągu do Hollywood" Piwowarskiego. Na razie jednak Kasi Figurze się to nie udało. Szczerze przyznaje, że mimo usiłowań nie dostała tam roli, nie zagrała, choć o tym marzy, u Martina Scorsese i Woody Allena. Nie znaczy to jednak, że zrezygnowała. W końcu, choć w jej domu poczesne miejsce zajmuje spory portret Marilyn Monroe, zawsze inspirował ją - jak mówi - Marlon Brando, jej niedościgły wzór, a to facet, który nie daje za wygraną. Dla czegoś takiego zrobi wiele, jak zresztą zrobiła już dotąd, płacąc za karierę i popularność wysokoą cenę - jako kobieta, a zwłaszcza matka. Po powrocie z Hollywood dostała sporo propozycji od polskich reżyserów. I nic dziwnego. Bardzo ją cenią. Wystarczy posłuchać opinii występujących w filmie: Juliusza Machulskiego, Radosława Piwowarskiego i Andrzeja Kondratiuka, a także kolegi-aktora Cezarego Pazury. Każdy z nich jest pod dużym wrażeniem jej niewątpliwego talentu. Każdy też zapamiętał dokładnie moment, w którym zobaczył ją po raz pierwszy. Na przykład Machulski zwrócił na nią uwagę, kiedy jako mała dziewczynka grała Kubusia Puchatka w dziecięcym studiu teatralnym prowadzonym przez jego matkę przyTeatrze Ochoty. Uzupełnieniem wynurzeń Katarzyny Figury i wpowiedzi wyżej wymienionych są fragmenty filmów z udziałem aktorki - "Pociągu do Hollywood", "Wrzeciona czasu", "Autoportretu z kochanką", "Kilera", "Szczęśliwego Nowego Jorku", a także spektaklu "Lustro" wystawionego w krakowskim Teatrze STU oraz zdjęcia przywiezione przez bohaterkę ze Stanów Zjednoczonych. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj