ECHO

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1964
• Premiera:
  1964. 09. 25
• Gatunek:
  Film psychologiczny
• Czarno-biały, 2635 m, 87 min
  
  Lokacje: Sopot (Grand Hotel, molo), Warszawa (hotel "Polonia", Aleje Jerozolimskie, muzeum na Pawiaku, gmach sądów na Lesznie), Łódź (róg ulic: Aleja Kościuszki i Zielonej), Piotrków Trybunalski (dworzec PKP, Rynek, ulice: Starowarszawska, Konarskiego).

"Echo" to jeden z mniej znanych filmów spółki autorskiej braci Różewiczów. Dobrze zagrany i zrealizowany w ich ulubionej realistycznej konwencji, wyczulonej na pozornie nieefektowny szczegół i kultywowanej w przekonaniu, że w banalnych losach zwykłych ludzi kryją się prawdy ważne i uniwersalne. "Echo" porusza problem odpowiedzialności człowieka za swoje czyny. Stawia znów aktualne w kontekście dyskusji o lustracji pytania: Czy trzeba ponosić karę za stare grzechy, popełnione pod wpływem strachu i słabości? Czy wieloletnie uczciwe życie wymazuje dawne winy? Czy należy mieć wyrozumiałość dla tych, co nie mają predyspozycji, by być herosami i męczennikami?
Głównym bohaterem filmu jest ceniony adwokat Henryk. Przez dwadzieścia powojennych lat zdobył mocną pozycję zawodową, założył szczęśliwą, udaną rodzinę. Pewnego dnia otrzymuje wiadomość, że jego nazwisko znajduje się na niedawno odnalezionej liście konfidentów gestapo. Podczas rozprawy sądowej przyznaje się do kolaboracji. Dodaje jednak, że człowiek, którego wydał, został też przezeń ostrzeżony o grożącym niebezpieczeństwie. Niestety, Henryk nie może dowieść swej niewinności, gdyż zadenuncjowany nie żyje. Od adwokata odsuwają się wszyscy: żona, dziecko, znajomi. Szykany i samotność sprawiają, że zaczyna myśleć o samobójstwie.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Nagrody

schowaj

• 1964
  Karlovy Vary (Międzynarodowy Festiwal Filmowy)-Nagroda za najlepszą rolę męską
  Wieńczysław Gliński