DRUKARZE
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2006
- Barwny, 2 części x ok. 25 min
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseriaw napisach określenie funkcji: Realizacja
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Współpraca operatorska
- Muzyka
- Opracowanie muzyczne
- Dźwięk
- Zgranie dźwięku
- Montaż
- Charakteryzacja
- Efekty specjalne
- Fotosy
- KonsultacjaJanusz BazydłohistorycznaJanusz Krupskihistoryczna
- Kierownictwo produkcji
- Współpraca produkcyjna
- Producent
- Produkcjadla Programu 1 TVP
O SIEWCACH WIRUSA WOLNOŚCI (1)
- Część
- 25 min
Pierwsza część filmu opowiada o genezie i pierwszych próbach powołania niezależnego ruchu wydawniczego
w Polsce. Cofamy się do czasów wojny i wykładów profesora Władysława Bartoszewskiego na KUL na początku
lat 70. Wykłady te zainspirowały studentów tegoż uniwersytetu do zdobycia narzędzi pozwalających drukować
w warunkach całkowitej wolności. Przy okazji autorzy filmu opisują środowisko studentów Katolickiego Uniwersytetu
Lubelskiego oraz rzeczywistość tamtego okresu (Władysław Bartoszewski - "Na czym polega socjalizm").
Dalej film relacjonuje dyskusje wokół ściągnięcia do Polski pierwszego powielacza oraz związane z tym perypetie.
Gdy już powielacz znalazł się w Polsce w marcu 1976 roku, rychło okazał się jednym z najbardziej użytecznych
urządzeń. Wkrótce zaczęto na nim drukować "Biuletyny Informacyjne KOR" i pierwsze numery "Zapisu".
Z czasem powielacz przekazano do Warszawy, a do Lublina trafił większy i wydajniejszy. Uruchomiono w ten sposób
prawdziwą lawinę niezależnego ruch wydawniczego, do Polski trafiało coraz więcej powielaczy. Zjawisko to opisywane
jest przez historyków jako "rewolucja powielaczowa".
Ilustrację wypowiedzi do kamery głównych bohaterów tamtych wydarzeń stanowi prezentacja podstawowych
technik drukowania: od prostego przepisywania na maszynie ("samizdat") aż po pracę na pierwszym, jeszcze dość
prymitywnym powielaczu. [TVP]
DYSKRETNY UROK WOLNEJ PRASY (2)
- Część
- 25 min
Druga część filmu opowiada o burzliwym rozwoju niezależnych wydawnictw w Polsce,
przedstawiając ten proces na podstawie relacji głównych bohaterów tamtych wydarzeń.
Był to okres nieustannych zmagań z policją i szczególnie trudnych w warunkach konspiracji
działań logistycznych: przywiezienie papieru, materiałów drukarskich czy maszyn, prace
introligatorskie bądź kolportaż urastały do rangi prawdziwych wyzwań. Ilustrują to filmowe
materiały archiwalne oraz rekonstrukcja jednej z zakonspirowanych drukarń.
Autorzy prezentują także dokonania niezależnego ruchu wydawniczego, czyli wielką liczbę
czasopism i książek oficjalnie w Polsce nieobecnych, bo zakazanych. Większość
z nich trafiła do zbioru tzw. "cymeliów", czyli druków rzadkich i cennych, i jest trzymana
dosłownie "za kratkami". Najcenniejszy i największy zbiór takich wydawnictw znajduje się
w Bibliotece KUL. Film kończy się w momencie najpełniejszego rozkwitu niezależnych
wydawnictw w Polsce, czyli w okresie pomiędzy sierpniem 1980 roku a grudniem roku 1981. [TVP]