L'AMOUR BRAQUE

• Tytuł polski: NARWANA MIŁOŚĆ

• Film fabularny
• Produkcja:
  Francja
• Rok produkcji:
  1985
• Język:
  francuski
• Barwny, 100 min

Każdy, kto widział którykolwiek z filmów Andrzeja Żuławskiego, nieodmiennie odnosi to samo wrażenie przytłoczenia nadmiarem barw i dźwięków, zbyt gwałtownym montażem, obfitością bodźców. W tym natłoku umyka wiele sygnalizowanych sensów, tropów kulturowych i literackich, plastycznych wizji, nieczytelne bywają dialogi. Takie filmy należy raczej przeżywać niż odbierać, jak sugerował niejednokrotnie sam reżyser. Aby ułatwić widzowi poruszanie się w wykreowanym przez siebie świecie widowiskowego rozkładu, dekadenckiego łamania wszelkich norm estetycznych i zaczadzenia złem, Żuławski posługuje się archetypami, używa obrazowych klisz i stylistycznych chwytów znanych już odbiorcy, chociaż tu wyolbrzymionych i zdeformowanych. Stąd jawne nawiązanie do gotyckiego horroru w "Diable", do thrillera w "Opętaniu" czy do kina gangsterskiego w "Narwanej miłości". Ten ostatni film to bardzo swobodna adaptacja "Idioty" Fiodora Dostojewskiego. Nie po raz pierwszy filmowcy nawiązują do tej powieści, sięgał już po nią m.in. Georges Lampin czy Akira Kurosawa. "Ta książka tkwiła we mnie od dawna - mówił w wywiadach Żuławski - i to tkwiła w sposób bardzo szczególny. Nie tylko jako dzieło, które po przeczytaniu zapada w pamięć, gdyż bliskie jest nam to, o czym mówi, ale także jako wyobrażenie, swoisty duchowy spektakl, materiał do zobrazowania. Jeszcze podczas pobytu w Polsce i realizacji filmu "Na srebrnym globie" wielkie wrażenie wywarła na mnie sceniczna adaptacja "Idioty" dokonana w Krakowie przez Andrzeja Wajdę. Dwaj aktorzy grający role Myszkina i Rogożyna (w filmie ich odpowiednikami są Francis Huster - Leon i Tcheky Karyo - Mickey) co wieczór robili to inaczej, improwizując i tworząc swe postaci wciąż od nowa. Trzeba było obejrzeć siedem lub osiem przedstawień, aby zdać sobie sprawę z ich wirtuozerii". Mickey i paru jego kumpli dokonuje zuchwałego napadu na bank w jednym z miast wschodniej Francji. W pociągu wiozącym ich do Paryża, gdzie Mickey ma się spotkać z ojcem kończącym właśnie siedmioletni pobyt w więzieniu, poznają Leona. Naiwny i bezbronny mężczyzna podaje się za węgierskiego księcia, ale prawdopodobnie przebywał dłuższy czas w szpitalu psychiatrycznym. Mickey, który od pierwszej chwili darzy go sympatią, postanawia przedstawić mu swoją ukochaną, Marie. Dziewczyna jest prostytutką. Przebywa w towarzystwie braci Venin, zapiekłych wrogów Mickeya, przez których jego ojciec trafił do więzienia i którzy uważają się za jej "właścicieli". Chcąc się zemścić na nich za krzywdy swego ojca i śmierć matki dziewczyny, Mickey i jego kompani rozpoczynają krwawe porachunki. Pierwsze starcie z braćmi Venin kończy się jednak dla nich niepomyślnie. Mickey musi uciekać i powierza Marie opiece Leona. Oboje zakochują się w sobie, spędzają razem noc. Ale o świcie Marie znika. Zdesperowany Leon rusza za nią, nie wiedząc nawet gdzie jej szukać. Przybywa do swej kuzynki Aglae, która zakochuje się w nim, ale Leon myśli odtąd tylko o Marie. Odnajduje ją wreszcie, później także Mickeya. Staje się świadkiem, a niekiedy także przyczyną kolejnych krwawych potyczek obojga z okrutnymi braćmi. Wreszcie udaje mu się namówić dziewczynę do ucieczki. Ale ich szczęście nie trwa długo. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj