DALEKO OD SIEBIE

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1995
• Premiera:
  1996. 10. 14
• Barwny, 95 min
  
  Lokacje: Lwów, Przemyśl (Sobór Świętego Jana Chrzciciela przy ul. Błogosławionego Jozafata Kocyłowskiego 4, ul. Ratuszowa, bazar przy ul. Sportowej), Warszawa.
  
  W filmie wykorzystano fragmenty utworów muzycznych: "Ekline of Fervent" K. Shvedov; "Responsorium" V. Borek; "Uwertura" J. D. Holland; "Jack Up the street" m, Shepstone, N. Hopkins; "Come on ya'll. Let's dans" S. Goomas, D. Perkins.

"Chciałbym, żeby to był film o uczuciach. O rodzeniu się uczuć w człowieku, który - z różnych powodów - dopiero uczy się kochać. I o uczuciach małego chłopca, który po stracie matki, w nie znanym mu dotąd ojcu, stopniowo odnajduje najbliższego człowieka. Ten film opowiada również o wzajemnym przenikaniu kultur. Pojawiają się więc elementy ksenofobii i szowinizmu" - mówił tuż przed premierą "Daleko od siebie" Feliks Falk. "Daleko od siebie" to dramat psychologiczny. Feliks Falk nieraz udowodnił, że w tej konwencji czuje się szczególnie dobrze. Rolę ojca zagrał Artur Żmijewski, grywający dotychczas głównie romantycznych kochanków i tzw. mocnych mężczyzn. W postać Michała wcielił się zaś debiutujący na ekranie Mateusz Kosiorowski, pochodzący z polskiej rodziny zamieszkałej we Lwowie. "Zależało mi na chłopcu, który mówi po polsku z silnym akcentem ukraińskim. Poza tym szukałem twarzy, która mogłaby wzruszyć widza" - motywował tę decyzję obsadową reżyser. Relacje między duetem Marcin - Michał napędzają fabułę filmu. Zapewniają mu też psychologiczną głębię. Obaj bohaterowie muszą bowiem wiele się nauczyć i zrozumieć, by stać się dla siebie ojcem i synem nie tylko z nazwy. Interesujący jest też wątek warszawskiej przyjaciółki Marcina, która nagle przestaje zajmować w jego życiu uczuciowym najważniejsze miejsce. Jak poradzi sobie z faktem, że jej partner pragnie kochać nie tylko ją, lecz także - a może przede wszystkim - syna?
Bohaterem filmu jest Marcin Borowski, trzydziestoletni historyk sztuki, a zarazem biznesman. Mężczyzna ceniący sobie wolność i niezależność. Borowski, w czasie swojej podróży w interesach do Lwowa, spotyka dawną przyjaciółkę ze studiów - Marię. Maria mieszka we Lwowie, jest nauczycielką, pracuje w szkole i samotnie wychowuje ośmioletniego syna Michała. Trudna rozmowa obojga uświadamia Marcinowi, że Michał jest jego synem, owocem ich studenckiej miłości. Jest tego prawie pewien. Po powrocie do kraju Borowski zaprasza oboje do siebie, choć wie, że skomplikuje to jego stosunki z Dorotą - kobietą, która jest teraz w jego życiu. W czasie podróży samochodem do Warszawy Maria ginie podczas bandyckiego napadu. Michałowi udaje się uciec. Chłopiec jest w szoku. Policja dowiaduje się tylko, że jechali do ojca. Odszukuje Borowskiego. Marcin, wstrząśnięty tragedią, zabiera chłopca do siebie. Michał po zakończeniu śledztwa zostanie u niego. Na Ukrainie, poza matką, nie miał żadnej rodziny. Borowski zupełnie nie jest przygotowany do pełnienia roli ojca, a Michał nie może przyzwyczaić się do nowego otoczenia. Został wychowany w innej kulturze, innej religii, mówił innym językiem. Borowski stara się nawiązać kontakt z chłopcem, ale Michał jest zamknięty w sobie, nieufny. Marcin w czasie rozmowy z Dorotą zastanawia się czy nie lepszym rozwiązaniem dla nich obu byłoby oddanie Michała do domu dziecka. Michał przypadkowo słyszy tę rozmowę. Ucieka. Chce wrócić do siebie, do Lwowa. Podróżuje jak się da, byle bliżej granicy. Dla Borowskiego ucieczka chłopca jest szokiem. Teraz nie ma już wątpliwości - musi odnaleźć swojego syna. Poszukiwania policji kierują go na właściwy trop. Podąża śladem Michała do granicy i tam go odnajduje. Ale chłopiec jest już po drugiej stronie. Czy Michał wróci do ojca ? Borowski zrobi wszystko, by wrócił.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj