KRZYŻ WALECZNYCH
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1958
- Premiera:1959. 03. 27
- Gatunek:Film wojenny
- Czarno-biały, 2300 m, 84 min
Debiutancki film Kazimierza Kutza, złożony z trzech nowel: "Krzyż", "Pies" i "Wdowa". Wszystkie są adaptacjami opowiadań Józefa Hena. Ich akcja toczy się w czasie II wojny światowej ("Krzyż", "Pies") i tuż po niej ("Wdowa"). W każdej ujawnia się talent realizatorski reżysera i jego skłonność do poruszania spraw istotnych w sposób niekonwencjonalny i prowokujący do dyskusji. Oglądany po latach "Krzyż Walecznych" wydaje się przede wszystkim aktem przekory wobec "romantyczno - inteligenckiej" maniery opowiadania o wojnie. Celowała w niej zwłaszcza "szkoła polska", na czele z Andrzejem Wajdą. Kutz jako pierwszy wprowadził na ekran bohatera z dołów społecznych. Wojna z jego punktu widzenia nie ma w sobie nic patetycznego, a powinności żołnierskie nie podlegają historyczno-literackim obciążeniom. Od strony formalnej debiut Kutza cechuje inscenizacyjna skromność i "kondensacja ekspresji", co nierzadko skutkuje niezwykle silnym efektem dramatycznym. Krytyka wysoko oceniła pracę operatora Jerzego Wójcika i kompozytora Andrzeja Markowskiego. W "Krzyżu Walecznych" próżno szukać zbędnego ujęcia czy "zgrzytów" między muzyką i obrazem. Doceniono też odwagę i umiejętności debiutującego Kutza. Mimo że film "nowelowy" uchodzi za niezwykle trudny do nakręcenia, młody reżyser nie tylko zrealizował go "lekką ręką", ale też zyskał sobie miano twórcy "kina intelektualnego", zmuszającego widza do myślenia.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Reżyser II
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Dialogi
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Współpraca operatorska
- Oświetlenie
- Laboratorium
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Atelier
- Kostiumy
- Współpraca kostiumograficzna
- Muzyka
- Wykonanie muzykiorkiestra
- Dyrygent
- Dźwięk
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Charakteryzacja
- Współpraca charakteryzatorska
- Opracowanie graficzne
- Kierownictwo produkcji
- Kierownictwo produkcji II
- Współpraca produkcyjna
- Produkcja
Nagrodyschowaj
- 1959Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP)-w kategorii filmu fabularnego
KRZYŻ
- Nowela
Bohaterem noweli "Krzyż" jest Franek Socha - wiejski fajtłapa i poczciwina. Wojna wyzwala w nim jednak cechy, o które sam siebie nie podejrzewał. Wykazuje się bohaterstwem, zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Ma nadzieję, że po powrocie do rodzinnej wsi odzyska uznanie w oczach rodziny i znajomych. W swej naiwności "ogranicza" wojnę tylko do działań frontowych. Po powrocie do domu przeżywa szok. Okazuje się, że z jego wsi zostały tylko zgliszcza.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Obsada aktorskaFranek Socha "Wyskrobek"chłop Bartłomiej Kowalżołnierzczołgista
Pierwowzoryschowaj
| Pierwowzór | |
| KRZYŻ WALECZNYCH | |
| Opowiadanie | |
| Autor | Józef Hen |
| W czołówce nie ma informacji o pierwowzorze literackim scenariusza. | |
PIES
- Nowela
- Lokacje: Katowice - Szopienice (ul. Kościuszki, Park Kościuszki, ul. Poniatowskiego).
Nowela druga to studium duchowej patologii spowodowanej przez wojnę. Do oddziału polskich żołnierzy przyplątuje się bezpański pies. Wkrótce jednak wychodzi na jaw, że zwierzę zostało wyszkolone przez esesmanów do pilnowania jeńców w Oświęcimiu. Polacy postanawiają wyładować na nim swą nienawiść do hitleryzmu.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Obsada aktorskaBuśkoFlorczakSypniewskiporucznikwięzień obozu koncentracyjnego; nie występuje w napisach
Pierwowzoryschowaj
| Pierwowzór | |
| KŁOPOT Z PSEM | |
| Opowiadanie | |
| Autor | Józef Hen |
| W czołówce nie ma informacji o pierwowzorze literackim scenariusza. | |
WDOWA
- Nowela
- plenery: Lubomierz
Kończąca tryptyk nowela "Wdowa" jest dłuższa od swoich poprzedniczek. Różni się też emocjonalną tonacją. Dominuje w niej humor i łagodna satyra. Wojna już się skończyła. W małym miasteczku na Ziemiach Zachodnich ludzie z wolna przyzwyczajają się do nowych czasów. "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus, towarzyszu sekretarzu" - wita były kapelan byłego oficera. "Dzień dobry obywatelu proboszczu" - pada odpowiedź. Niebawem do osady przybywa wdowa po bohaterze wojennym. Miejscowi, w większości dawni podkomendni męża, traktują ją niemal jak obiekt kultu. Mało kto dostrzega, że przybyszka jest wciąż młodą i bardzo atrakcyjną kobietą, która żałobę ma już raczej za sobą. W przeciwieństwie do otoczenia, myślami coraz chętniej wybiega w przyszłość. Tym bardziej że zakochuje się z wzajemnością w pewnym młodzieńcu. Pogodny klimat "Wdowy" nie przeszkodził jednak Kutzowi postawić fundamentalnych pytań o miejsce, które powinna zajmować w powojennym życiu pamięć okupacyjnych dramatach i ich bohaterach. Cały zaś tryptyk pokazał, że reżyser równie dobrze czuje się w tragedii, jak i w komedii.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Obsada aktorskaMałgorzata Joczysowa, wdowa po kapitanie JoczysieOłdakzootechnik Tadeusz Więcekfryzjer Bolesław Petrakluborzankaksiądzmatka JoczysowejPetrakowanarzeczony PetrakowejWindakluborzanin; nie występuje w napisachkolejarz; nie występuje w napisachluborzanin na zebraniu; nie występuje w napisachluborzanka; nie występuje w napisach
Pierwowzoryschowaj
| Pierwowzór | |
| WDOWA PO JOCZYSIE | |
| Opowiadanie | |
| Autor | Józef Hen |
| W czołówce nie ma informacji o pierwowzorze literackim scenariusza. | |
