POŻEGNANIA
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1958
- Premiera:1958. 10. 13
- Gatunek:Film psychologiczny, Film obyczajowy
- Czarno-biały, 2810 m, 97 min
Lokacje: Warszawa (Ogród Saski), Podkowa Leśna (stacja kolejowa , kawiarnia "Scarlett", tory Warszawskiej Kolei Dojazdowej).
Wydane w 1948 roku "Pożegnania", podobnie jak pisarski debiut Stanisława Dygata "Jezioro Bodeńskie" krytyka zaliczyła do nurtu tzw. rozrachunków inteligenckich. Pod względem stylistycznym obie książki są bliźniaczo podobne. Realizm sąsiaduje w nich z groteską i pełnym ironii humorem. Główni bohaterowie wywodzą się z przedwojennego środowiska mieszczańsko - inteligenckiego, czasami skoligaconego z arystokracją, sportretowanego jako bastion skostniałego konserwatyzmu. Ich wspólną cechą jest chęć wyrwania się z gorsetu konwenansów. Marzą o niezwykłych przeżyciach, o życiu "prawdziwym", przybierają buntownicze pozy, uprawiają przekorną psychologiczną grę z otoczeniem. Nie stać ich jednak na realizację swych zamierzeń. Tak naprawdę są wewnętrznie zbyt słabi i wygodni. Bardziej przypominają bystre, lecz rozkapryszone dzieci niż autentycznych nonkonformistów. "Pożegnania" Wojciecha Jerzego Hasa znakomicie oddają ducha Dygatowskiego oryginału. Reżyserowi udało się znaleźć obrazowe ekwiwalenty dla liryczno-refleksyjnej prozy autora "Disneylandu". Nie tylko wiarygodnie ukazał pełne niuansów i niedopowiedzeń psychologiczne podłoże zachowań bohaterów, lecz także zachował ironiczno-groteskową "otoczkę" ich poczynań. Zauważyła to od razu krytyka, pisząc, że Hasowskie "Pożegnania" mają tzw. atmosferę i nieuchwytny klimat. Z aktorów chwalono zwłaszcza debiutantkę Maję Wachowiak, podówczas jeszcze studentkę stołecznej PWST, w roli chimerycznej Lidki. Sprzeczne recenzje zebrał bardziej doświadczony Tadeusz Janczar, ale też jego Paweł to bohater znacznie bardziej skomplikowany wewnętrznie, raz drażniący, raz zagubiony, nie bardzo wiedzący, czego naprawdę chce. Trzonem fabuły "Pożegnań" są losy niespełnionej miłości Pawła - młodego chłopaka z zamożnej rodziny i Lidki - fordanserki "z zasadami". Po raz pierwszy spotkają się w nocnym klubie. Wybierając się do tak podejrzanego miejsca Paweł pragnie wyrazić swój bunt przeciw mieszczańskiej obyczajowości W lokalu poznaje atrakcyjną, lecz rozgoryczoną życiem tancerkę. Młodzi przypadają sobie do gustu na tyle, że wspólnie wyjeżdżają za miasto. Ich romans jest jednak krótkotrwały i platoniczny. Na awanse Lidki Paweł odpowiada, że chodziło mu tylko o to, by wyrwać ją ze złego towarzystwa. Zresztą wspólną idyllę szybko przerywa interwencja ojca chłopaka i wojna. Spotykają się po latach, kiedy Paweł zwolniony został z obozu koncentracyjnego. Lidka tymczasem wyszła za mąż za hrabiego Mirka, kuzyna Pawła. Uczucie Lidki i Pawła przetrwało próbę czasu, toteż pozostaje ona w Podkowie Leśnej, godząc się z ucieczką męża przed zbliżającym się frontem.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Współpraca reżyserska
- Asystent reżysera
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Współpraca operatorska
- Asystent operatora obrazu
- Oświetlenie
- Laboratorium
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Dekoracja wnętrz
- Kierownictwo budowy dekoracji
- Atelier
- KostiumyJanusz Krasowski
- Muzyka
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowa
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Charakteryzacja
- Współpraca charakteryzatorska
- Fotosy
- Kierownictwo produkcji
- Współpraca produkcyjna
- Kierownictwo zdjęć
- Script (Sekretariat planu)
- Produkcja
- Obsada aktorskaLidkaPawełMirek, siostrzeniec hrabiny Różydoktor Janowski, gość hrabiny Różyprofesor - sprzedawca na stacjiojciec Pawławłaścicielka pensjonatu "Quo Vadis"profesor Michniewiczhrabina RóżaWaleria Siekierzyńska, ciotka PawłaMaryna, szwagierka hrabiny Różykelner w restauracji w Podkowie LeśnejFeliks, lokaj hrabiny Róży; w napisach pisownia nazwiska: Żurawskipikolak; nie występuje w napisachoficer niemiecki w lokalu Feliksa; nie występuje w napisachmężczyzna przy barze; nie występuje w napisachfordanserka; nie występuje w napisachhrabia Tolo; nie występuje w napisach"mistrz" w lokalu; nie występuje w napisachgość hrabiny Róży; nie występuje w napisachmajster Grzebiński remontujący lokaj Feliksa; nie występuje w napisachpiosenkarka w nocnym lokalu; nie występuje w napisachpolski żołnierz; nie występuje w napisachoficer niemiecki w lokalu Feliksa; nie występuje w napisachkolejarz; nie występuje w napisachgość hrabiny Róży; nie występuje w napisachprostytutka z papierosem; nie występuje w napisachskrzypek w lokalu Feliksa; nie występuje w napisachkobieta wynajmująca pokój Pawłowi; nie występuje w napisachCelina, gość hrabiny Róży; nie występuje w napisachnie występuje w napisachtancerka w lokalu; nie występuje w napisach
Pierwowzoryschowaj
| Pierwowzór | |
| POŻEGNANIA | |
| Powieść | |
| Autor | Stanisław Dygat |
Variapokaż
Nagrodyschowaj
- 1959Locarno (Międzynarodowy Festiwal Filmowy)-nagroda FIPRESCI
Patrz także:schowaj
- 1964Spektakl telewizyjny / Stanisław Dygat / Jerzy Markuszewski
- 2018Spektakl telewizyjny / Stanisław Dygat / Agnieszka Glińska
- 1999Film dokumentalny / Grzegorz Jankowski Jacek Szczerba
