ŻYCIE WEWNĘTRZNE

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1986
• Premiera:
  1987. 08. 28
• Gatunek:
  Film psychologiczny
• Barwny, 2449 m, 86 min
  
  Lokacje: Łódź ("Manhattan" i okolice, ul. Piotrkowska).

Jak co dzień po pracy Ja jedzie windą. Na próbę zatrzymania windy przez sąsiadkę z niższej kondygnacji reaguje błyskawicznie naciśnięciem guzików. Jego ucieczka powoduje pełen furii odwet słowny: "z dzieckiem na ręku tu jestem hołoto jedna wredna wściekła". Podobna zasada obopólnej agresji określać będzie wszystkie dalsze relacje Ja z otoczeniem. W drodze ze zsypu, skąd zabiera butelkę po whisky, by następnego dnia odnieść ją z powrotem jako własną, przez siebie opróżnioną, zostaje zaatakowany przez psa sąsiada. Przerażony Ja rzuca się do ucieczki i w panice forsuje wiecznie zepsute drzwi do mieszkania, gdy tymczasem Tenodpsa z nieskrywanym uśmiechem zadowolenia wykrzykuje: "ale nie bać się, nie bać się!". W czasie obiadu żona opowiada o swoim spotkaniu z postrachem okolicy, "wampirem". Ja nie słucha, idzie pożyczyć sól od sąsiadki Ewci. Przy kolacji z towarzyszeniem włączonego bez dźwięku telewizora Ja roztrząsa problem różnicy w kolorze skóry u Murzynów i Szwedów. Nadchodzi noc, a wraz z nią rojenia o erotycznych kontaktach - wyłącznie z sąsiadkami i wyłącznie w miejscach, w których spotyka je na co dzień: w windzie, na strychu, na korytarzu.
Każdy następny dzień w życiu Ja jest repryzą dnia poprzedniego: winda, wyjście ze śmieciami, obiad, majsterkowanie przy szafie, kolacja, pokrzykiwania na żonę, wieczorny spacer, a w nocy sen z jedną z sąsiadek w roli głównej. Zmieniają się tylko osoby napotykane na klatce schodowej: raz Młodybyk, raz Tenodpsa; mężczyźni towarzyszący Blondewci: raz Arab, raz Murzyn; przyczyny awantury z żoną: raz niedogotowane jajko, raz zgubiona skarpetka. Zdawkowe rozmowy krążą wokół grasującego w okolicy "wampira" i romansów sąsiadek, a kończą się na ogół krzykiem i wyładowywaniem wzbierającej wciąż agresji. Nagabnięty na klatce schodowej przez reportera o wynik meczu, Ja gwałtownie wykrzykuje, że kibicuje Włochom, bo: "po co nam wygrana! Żebyśmy ją roztrwonili?!" Przy obiedzie kolejna awantura zakończona wyrzuceniem żony wraz z garderobą na klatkę schodową. Podobnie niefortunne są wyimaginowane podczas samotnego sobotniego popołudnia rozmowy z teściami i przyjacielem Wiśkiem. Ja nie ukrywa swego stosunku do świata i bliźnich ("każdy metr ulicy mnie, każdy przechodzień, każdy dom mnie upokarza, obraża!"). Na wieczornym spacerze zatrzymuje go i legitymuje patrol milicyjny. Dopiero przy tej okazji zostaje ujawnione jego imię i nazwisko: Michał Miauczyński. Niemile przejście z milicją Ja natychmiast odreagowuje w szarpaninie z Tymodpsa, który jest tym razem tylko z wnuczką. W domu czeka nań rozebrana i uszminkowana żona, by zadośćuczynić jego nie zaś pokajane j potrzebie "wyżycia się seksualnego", jak to sam określa. Rano rozwiązują wspólnie psychozabawę w miłość, co kończy się dla żony kuksańcem w głowę. Na niedzielnym spacerze z niemałą satysfakcją omawiają poszlaki pozamałżeńskiego pochodzenia dziecka sąsiadów. Podczas nocnej kłótni Ja żali się, że nie mieszka w Kornwalii, ani na Saint-Germain-des Pres, że nie ma własnego mieszkania, a żony nie może zabić, bo by sobie zmarnował życie.
Gdy Ja znów jedzie windą skarżąc się przed samym sobą na zły los, zza rozsuwających się drzwi rozlega się przeraźliwy okrzyk kobiety, która zobaczyła w nim... wampira.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Varia

pokaż

Nagrody

schowaj

• 1987
  Koszalin (Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film")-Wyróżnienie
• 1987
  Koszalin (Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film")-Nagroda za rolę męską
  w wyniku plebiscytu publiczności
  Wojciech Wysocki
• 1987
  Koszalin (Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film")-Nagroda za rolę kobiecą
  w wyniku plebiscytu publiczności
  Joanna Sienkiewicz
• 1987
  Koszalin (Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film")-Nagroda ZSMP
  nagroda ZW ZSMP w Słupsku dla najlepszego filmu w słupskiej edycji Koszalińskich Spotkań Filmowych
• 1987
  Gdańsk - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda Główna "Srebrne Lwy Gdańskie"
  za reżyserię
  Marek Koterski
• 1987
  Gdańsk - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za montaż
  Mirosława Garlicka
• 1987
  Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP)-w kategorii filmu fabularnego