TRZECIA CZĘŚĆ NOCY
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1971
- Premiera:1972. 01. 04
- Gatunek:Film psychologiczny, Film wojenny
- Barwny, 2900 m, 101 min
"Jeśli ten film można do czegoś porównać, to tylko do nagle zapalonej olbrzymiej latarni w martwym i monotonnym krajobrazie" - pisał krytyk po premierze "Trzeciej części nocy". Długometrażowy debiut Andrzeja Żuławskiego stał się jednym z najgoręcej dyskutowanych filmów 1971 roku. Na tle ówczesnej polskiej kinematografii szokował oryginalną strukturą narracji, barokowym przepychem inscenizacji, odważnym łączeniem brutalnego naturalizmu z wizjonerstwem. Wniósł też nową interpretację okresu okupacji, dość odległą od tego, co proponowała "szkoła polska". Żuławskiemu, urodzonemu w roku 1940, rozterki pokolenia Kolumbów trudno było uznać za swoje. W "Trzeciej części nocy" pokazał więc "czas pogardy" pozbawiony narodowej mitologii i politycznych podtekstów. W jego ujęciu okupacja jest przede wszystkim "okresem rozpadu istniejącego porządku i norm, okresem śmiercionośnego chaosu, tworzenia się nowej odporności, nowych praw i nowej struktury bytowej, okresem zagłady, ale i próby, gdyż przetrwają tylko ci, którzy są zdolni unieść nowe brzemię epoki". Dla Żuławskiego wojna to bezsensowny koszmar o niemal apokaliptycznych rozmiarach. Nie przypadkiem zresztą klamrę otwierającą i kończącą film stanowi cytat z Apokalipsy św. Jana.
Żona, matka i syn Michała zostali na jego oczach zamordowani przez Niemców. On ocalał wraz z ojcem przez przypadek. Szuka kontaktu z podziemiem. Uciekając przed Niemcami schronił się w mieszkaniu, w którym przyjął na świat dziecko rodzącej kobiety. Jej mąż, ciężko ranny, został aresztowany. Michał troszczy się o Martę i dziecko. Podejmuje pracę jako karmiciel wszy w Instytucie Weigla. Marta jest tak podobna do nieżyjącej żony, że czasami nie potrafi jej odróżnić. Uzyskuje zgodę dowództwa na odbicie męża Marty, lecz wszyscy jego towarzysze z organizacji wpadają w ręce Niemców. Sam dociera do separatki w szpitalu, tam jednak dosięga go kula żandarma.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Reżyser II
- Asystent reżysera
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Asystent operatora obrazu
- Oświetlenie
- Laboratorium
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Dekoracja wnętrz
- Kierownictwo budowy dekoracji
- Atelier
- Kostiumy
- Muzyka
- Konsultacja muzyczna
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowa
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Charakteryzacja
- Współpraca charakteryzatorska
- Opieka artystyczna
- KonsultacjaStefan KryńskiMaciej Grochowicz
- Fotosy
- Kierownictwo produkcji
- Kierownictwo produkcji II
- Asystent kierownika produkcji
- Script (Sekretariat planu)
- Produkcja
- Obsada aktorskaHelena, żona Michała - MartaMichałJan, pierwszy mąż Helenyojciec Michałazakonnica Klara, siostra Michałakarmiciel wszy MarianRozenkranchodowczyni wszykelnerkaniewidomy, dowódca organizacji; rola dubbingowana przez Tadeusza Janczaramatka Rozenkrancamatka Michałalaborantka w Instytucie Weiglakarmicielka wszymatka Olkakarmiciel wszypielęgniarzJanusz MiszczakŁukasz, syn MichałaOlekkarmiciel wszy; nie występuje w napisachlaborant w Instytucie Weigla; nie występuje w napisach
- Obsada dubbinguniewidomy, dowódca organizacji; rola Leszka Długosza; nie występuje w napisach
Nagrodyschowaj
- 1971Nagroda im. Andrzeja Munka (przyznawana przez PWSFTviT)
- 1972Adelaide (MFF)-Dyplom Uznania
- 1973Koszalin (Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film")-Jantar
za oryginalne podjęcie tematyki wojennej i sugestywną ekspresję wizualną; nazwa festiwalu: I Międzynarodowe Spotkania Filmowe "Młodzież na ekranie"
