Ludwik Lawiński

Fot. Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie

• 1887. 06. 19
  Data urodzenia

  Lwów
• 1971. 09. 15
  Data śmierci

  Londyn

• 1887. 06. 19
  Data urodzenia

  Lwów
• 1971. 09. 15
  Data śmierci

  Londyn

Właśc. L. Latajner, także L. Latajner-Lawiński, pseud. Kiwdul Talajner.
Po ukończeniu gimnazjum studiował prawo w Akademii Lwowskiej, był także słuchaczem akademii handlowej w Wiedniu. Do zawodu aktorskiego przygotowywał się pod kier. R. Żelazowskiego we Lwowie. W 1911 r. był współzałożycielem lwowskiego kabaretu literackiego "Złoty Ul", z którym wyjechał na występy do Krakowa. W tym samym roku stał się aktorem T. Miejskiego we Lwowie. Używał w tym czasie nazwiska podwójnego Latajner-Lawiński. Grywał głównie we Lwowie, ale grywał również gościnnie w Warszawie, Łodzi, Krakowie, Rzeszowie. Na sezon 1921/22 został zaangażowany do warszawskiej operetki Nowości. Używał odtąd wyłącznie pseudonimu Lawiński. Wkrótce stał jednym z najpopularniejszych aktorów rewiowych i kabaretowych Warszawy, był autorem tekstów i monologów, aktorem i reżyserów T. Nowości, Qui Pro Quo, Stańczyk, Perskie Oko, Hollywood, i in. Z zespołami warszawskimi wyjeżdżał na występy gościnne po całej Polsce. Był współzałożycielem szkoły dla artystów operetki i estrady (1925). W 1940 znalazł się we Lwowie w zespole Teatru Miniatur, pod kier. K. Toma, z którym odbył tournee po wielu miastach ZSRR. Od jesieni 1941 r. występował w zespołach teatralnych przy Armii Polskiej w ZSRR, następnie grał w zespołach działających przy 2 Korpusie Polskim na Bliskim Wschodzie i w Egipcie, później we Włoszech. W 1946 po przybyciu zespołu do Anglii zamieszkał w Londynie. Występował na koncertach ZASP-u, śpiewał piosenki w polskich klubach, grał role cudzoziemców w angielskich filmach. W l. 50-tych występował w Teatrze Polskim ZASP-u. W 1969 roku odbył się jubileusz sześćdziesięciolecia jego pracy artystycznej. Był aktorem niezwykle lubianym przez publiczność i kolegów. Miał opinię wybitnego aktora kabaretowego, znakomitego komika, świetnego konferansjera, monologisty i piosenkarza. Pracę artystyczną łączył z działalnością dziennikarską i literacką w prasie polonijnej w Anglii, Ameryce i Francji. W 1965 r. otrzymał tytuł członka zasłużonego ZASP-u.

Filmografia

chronologicznie ↓  ↑  | wg rodzajów | wg funkcji | zwiń