PRZYJĘCIE

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2008
• Premiera:
  2009. 05. 25
• Barwny, 89 min

Telewizyjna wersja spektaklu w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego (1948 - 2008), którego premiera odbyła się 18 lutego 2005 roku w Teatrze Nowym Praga w Warszawie. Autorem "Przyjęcia" (oryg. "Abigail's Party") jest Mike Leigh, brytyjski scenarzysta, dramaturg oraz reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny. Napisana w 1977 r. tragikomedia to znakomity obrazek obyczajowy, satyra na styl życia przedstawicieli zamożniejszej klasy średniej, ludzi egocentrycznych, samolubnych, dwulicowych. Goniąc ślepo za majątkiem, karierą, rozrywkami, zatracają godność, a pod zewnętrznym blichtrem głęboko skrywają słabości, kompleksy, miałkość ambicji i charakterów. Toczącej się wartkim tempem akcji towarzyszy muzyka świetnie oddająca klimat spektaklu. Kameralny dramat sprzed ponad 30 lat dotyka problemów aktualnych dzisiaj także w Polsce.
Rzecz dzieje się współcześnie w ciągu jednego wieczoru, na przyjęciu u pewnego małżeństwa w średnim wieku, przeżywającego kryzys. Gospodarze zaprosili sąsiadów, bo tak wypada, bo trzeba nawiązać poprawne stosunki z mieszkańcami osiedla. W rzeczywistości chodzi tylko o to, żeby pokazać swoją pozycję społeczną i błysnąć w towarzystwie. Pani domu - zadbana, atrakcyjna, bezdzietna kobieta - swoje frustracje i niepowodzenia odreagowuje na mężu. Stella wyraźnie dominuje w małżeństwie, pomiata Adamem, uważając go za życiowego ofermę i frajera. Jest zrzędliwa i kapryśna, o wszystko ma do niego pretensje, strofuje go, poucza, krytykuje. On - agent nieruchomości sprawia wrażenie nieobecnego. Żyje we własnym świecie, całkowicie oddaje się pracy, aby utrzymać się w zawodzie. Bezwolnie wykonuje polecenia żony, dla świętego spokoju ulega jej we wszystkim. A ona brnie w swojej zajadłości, wytyka mężowi, że znowu stawia neseser na stole w salonie, że jeszcze się nie przebrał i jak zwykle jest spóźniony, a poza tym w niczym nie pomaga, a cały dom i przyjęcie są na jej głowie. Dla niego liczy się tylko praca, zapomniał nawet o piwie dla gości, którzy zaraz się zjawią.
Gderanie i utyskiwanie Stelli przerywa dzwonek do drzwi. Od progu słychać szczebiot głupiutkiej i naiwnej Andżeliki. Przyszła na przyjęcie w towarzystwie swego męża, Toniego, przystojnego luzaka, któremu najwyraźniej wszystko jest obojętne, może poza adoracją ze strony kobiet. Pani domu podoba się dobrze zbudowany, młody mężczyzna, więc nadskakuje mu, a przy tym bez przerwy poucza męża, co ma robić i jak zachowywać się wobec gości. Toni i Andżelika mieszkają w nowym domu od dwóch tygodni. Ona jest pielęgniarką, on próbuje swych sił jako informatyk, choć nie ma wyższego wykształcenia, skończył jedynie jakiś kurs. Andżelice imponuje atrakcyjna i światowa sąsiadka, ulega jej czarowi, bierze wszystko za dobrą monetę. Nawet jej nie przeszkadza, że Stella adoruje Toniego i czyni to coraz bardziej nachalnie.
Na przyjęciu pojawia się jeszcze jeden gość - sąsiadka spod 9. Skromna i cicha Zuzanna wygląda na zagubioną i nieszczęśliwą, mocno peszy ją rozluźnione towarzystwo. Przed trzema laty porzucił ją mąż, który założył nową rodzinę. Kobieta samotnie wychowuje 15 - letnią córkę i żyje z alimentów. Nastolatka właśnie zrobiła prywatkę dla rówieśników i z ulgą pozbyła się rodzicielki. Stella wyczuwa podatny grunt i z satysfakcją dominuje nad słabą psychicznie kobietą, przygnębioną i skrępowana swoją życiową sytuacją. Zresztą pani domu wszystkim narzuca swoją wolę, sama wybiera trunki, rodzaj muzyki, zmusza do palenia papierosów dla poprawienia nastroju, choćby się właśnie walczyło z nałogiem. Bawi ją uwodzenie Toniego i lekceważenie męża. Ale kiedy Adam zaczyna rozmawiać z Zuzanną o sztuce, staje się zazdrosna i reaguje histerycznie. Rośnie napięcie między małżonkami, a kiedy ta swoista rywalizacja sięga zenitu, dochodzi do tragedii. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż