STARY DOM

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1981
• Premiera:
  1981. 11. 16
• Barwny, 87 min

Prapremiera sztuki Aleksieja Kazancewa odbyła się w 1978 roku w moskiewskim Teatrze Nowe Studio. Repertuar tego teatru stanowiły wówczas dzieła młodych pisarzy. Kazancew napisał także i inne dramaty, "Stary dom" zdobył jednak największy rozgłos.
"Stary dom" to dramat o ludziach i dramat o domu. Niegdyś, dawno, dawno temu, była to kamienica, "w której bywał Lew Tołstoj". Jednak czasy świetności budynku to już historia. Teraz jest to rozsypująca się ruina przeznaczona do rozbiórki. Ruinę tę zamieszkują od lat ci sami ludzie - tak samo "schyłkowi", jak ich kamienica. Nie są to żadne "kuriosa", ale zwykli biedni ludzie. Rozpadającemu się domowi towarzyszy rozpad wewnętrzny zamieszkującego go środowiska. Rodziny się rozsypują, małżeństwa rozchodzą, plany życiowe jednostek, o ile w ogóle bywają urzeczywistniane, to kosztem marzeń o zwykłym, ludzkim szczęściu. Nałóg powoduje, że ojciec niszczy własnego syna, zmuszając dziecko do picia alkoholu. Inny ojciec, nienawidząc i zaniedbując umysłowo chorą żonę, te same uczucia przenosi z czasem i na córkę, także dotkniętą zaburzeniami psychicznymi. Wścibstwo i brutalność dorosłych niweczy uczucie dwojga kochających się nastolatków. Te wyniesione z młodości urazy nie pozwolą im być szczęśliwymi nawet kiedy jako ludzie dojrzali osiągną sukcesy zawodowe.
Powszednie życie domu toczy się więc wśród awantur, bójek, plotek i zniewolenia słabszych. Wyjścia z tego ślepego zaułka, niestety, nie widać. Jest za to atmosfera rozpaczliwego życia ludzi, którzy chcą po prostu przeżyć. I "stary dom" pozwala im przeżyć, ale w zamian zabija indywidualność w ludziach, odbiera im radość, godność, a nawet prawo do miłości. W telewizyjnej inscenizacji sztuki z 1981 roku zadebiutowali Daria Trafankowska i Piotr Machalica. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj