51 MINUT

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2003
• Premiera:
  2003. 05. 18
• Barwny, 54 min

Sztuka Jarosława Świerszcza występującego pod literackiem pseudonimem Ingmar Villqist. Najpopularniejszy dziś młody polski dramatopisarz, z wykształcenia historyk sztuki, wykładowca warszawskiej ASP, podobnie jak w innych swoich sztukach, tak i tu wyraźnie inspiruje się skandynawskim stylem pisania dla teatru: powściągliwym, a jednocześnie pulsującym emocjami, z przeszłością stopniowo wyłaniającą się spomiędzy kolejnych kwestii. "51 minut" to przejmująca, ale daleka od taniego sentymentalizmu opowieść o spotkaniu matki i syna, którzy nie widzieli się od kilku lat.
Jerg, chłopak z małej, rybackiej wioski, wyjechał na studia do dużego miasta, przez cały czas nauki nie kontaktował się z rodzicami, pochłaniały go własne sprawy. Nieoczekiwanie zadzwonił, prosząc ich o przyjazd. Pokonując dziesiątki kilometrów, matka przyjechała do niego, zwożąc całą torbę wiktuałów. Ale Jerg nic już nie je. Jest bardzo słaby, z największym trudem się porusza, niemal nic nie widzi, stracił włosy. AIDS poczynił ogromne spustoszenia w jego organizmie, lekarstwa nic pomogły, zresztą zostały po nich już tylko dziesiątki pustych pudełeczek. Chłopak umiera, ale przed śmiercią chciał jeszcze zobaczyć bliskich.
Matka nie od razu uświadamia sobie, jak bardzo z nim źle. Nieco zakłopotana spotkaniem po tak długiej rozłące, chce domową krzątaniną oswoić niepewność i ogarniający ją niepokój, słucha jego opowieści o pobycie w szpitalu, odwzajemnia się informacjami o tym, co nowego w wiosce. Kiedy straszna prawda wreszcie do niej dociera, może jedynie próbować ulżyć synowi w ostatnich chwilach życia. A on pragnie już tylko, by go kochała, nie czuła obrzydzenia. Zapewnia, że nie robił "tych złych rzeczy" i prosi, by powtórzyła to innym, gdy jego już nie będzie. Ciepła, uważna, troskliwa, jak tylko matka potrafi być, kobieta delikatnie i z naturalną prostotą tamuje mu krwotok, zmienia pampersy, tuli do serca, zapewnia o swojej miłości, nuci piosenki, które Jerg zapamiętał z dzieciństwa, i pociesza przerażonego nieszczęśnika, że śmierć nie będzie go bolała. Nie płacze. Łzy nic już nie pomogą. Gdyby jeszcze był z nimi ojciec... [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Nagrody

schowaj

• 2004
  Sopot (Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry")-Specjalna Nagroda Honorowa
  Stanisława Celińska
• 2004
  Sopot (Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry")-Specjalna Nagroda Honorowa
  Adam Woronowicz
• 2004
  Houston (WorldFest-Houston International Film Festival)-Platinum Remi
  w kategorii: Performance Arts