JAN

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1994
• Premiera:
  1991. 05. 06
• 68 min

"Żyjemy w epoce Bus-Fekete" - pisał w 1938 roku Antoni Słonimski i był to pogląd uzasadniony wieloma przykładami. Nazwisko, które dzisiejszemu widzowi teatralnemu nie mówi zgoła nic, przyciągało w latach międzywojennych tłumy miłośników lekkiej rozrywki. Komediami Bus-Fekete i innymi "sprytnie fabrykowanymi ramotkami" łatały budżet Teatry Rządowe i pozbawione wygórowanych ambicji scenki bulwarowe. Te - jak pisał Boy - "zgrabne komedyjki nie na serio, bez dysonansów moralnych i bez dysproporcji między zamiarem i rezultatem", łączyły w sobie węgierski temperament z wiedeńskim wdziękiem i elegancją. Nic więc dziwnego, że amerykańscy spece od showbussinesu wyruszali w poszukiwaniu nowych talentów do Budapesztu, o Paryż zawadzając jedynie w drodze powrotnej. Czy słusznie? Nie dane nam było w ostatnim czterdziestoleciu stwierdzić tego na własne oczy. Straty w tej dziedzinie nadrabiamy jednak dzięki Edwardowi Dziewońskiemu, Konsekwentnie, z wyczuciem formy i wrażliwością na współczesny kontekst przywraca on blask najciekawszym tekstom. Wspomnijmy choćby "Jacobowskiego i pułkownika", czy "Firmę" Hemara.
Komedia Bus-Fekete rozgrywa się w warunkach odległych od naszych realiów. Abstrakcyjnie brzmią narzekania hrabiny na nieudolność służby, z arystokratycznym premierem Rządu łączy nas więcej. Podobnie jak on mamy spore problemy z demokracją. Na tle zamkowych dekoracji, dystyngowanych manier i salonowych rozmów zadziwiająco swojsko prezentuje się najkrócej wyrażona anegdota sztuki: " w dzisiejszych czasach znacznie łatwiej o kandydata na posła niż dobrego fachowca". Aby zostać pierwszym - wystarczy często wiara w siebie i w naiwność wyborców, drugi, poza pracowitością musi mieć jeszcze talent. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj