MADAME MOLIER

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1995
• Premiera:
  1996. 05. 06
• 105 min

Objąwszy dyrekcję Odéon-Théâtre de France Jean-Louis Barrault zgodził się wystawić nową sztukę Anouilha "Petite Moliére" (1959). Zażądał jednak, by "małą Moliére" zagrała "mała Anouilh". Tak spotkały się na afiszu nazwiska słynnego Jeana Anouilha (1910-87) i jego córki. Tata - autor sztukę reżyserował, a tytułową rolę kreowała Catherine. Mniej znana sztuka jednego z najczęściej wystawianych współczesnych dramaturgów francuskich to oparta na przesłankach faktograficznych opowieść o życiu i drodze artystycznej Jeana-Baptiste'a Poquelin - Moliera, od występów z wędrowną trupą teatralną po lata sukcesów na dworze Ludwika XIV.
Blaski i cienie życia komediantów, obraz obyczajów tamtej epoki, namiętności i rozczarowania uczuciowe bohaterów stanowią tło dla historii życia nie pozbawionego słabości człowieka, a zarazem genialnego artysty. Trupa Moliera objeżdża prowincję, wystawiając bez powodzenia tragedie pióra swego koryfeusza. Francuzi przestali lubić tragedie, utyskują źle opłacani aktorzy, przekonując dyrektora, że teraz trzeba grać tylko farsy. To samo powtarza Madeleine Béjart, ciągle jeszcze pierwsza gwiazda jego teatru, kochanka i od lat towarzyszka życia. To ona uczyniła z "małego tapicera" prawdziwego artystę i nadal wierzy, że Jean odniesie wielki sukces rozśmieszając ludzi, bo jest urodzonym komikiem. Jednak Madeleine stopniowo zaczyna odgrywać coraz mniejszą rolę w życiu i zespole Moliera. On ma ochotę na coraz młodsze aktorki, uwodzi pannę Duparc i pannę de Brie, ona, chociaż wciąż piękna i namiętna, starzeje się, wkrótce zacznie grywać "stare pudła". Wyjeżdżając do Paryża na spotkanie z księciem, dawnym przyjacielem, Madeleine błaga Jeana, by dobrze pilnował Armandę, wychowaną w klasztorze siostrę, dla której jest "trochę jakby jej matką". Niewinna i cnotliwa dziewczyna zaczyna budzić się do życia, które przeraża ją i gorszy, ale też fascynuje. Paryska wyprawa Madeleine owocuje zaproszeniem na dwór Ludwika XIV. Molier wystawia w obecności króla farsę "Zakochany doktor". Jego udziałem stają się sukces, sława i szczęście. Armanda wyznaje mu miłość, chce zostać jego żoną. Czterdziestoletni Jean błaga Madeleine, by pozwoliła mu poślubić o dwadzieścia lat młodszą dziewczynę. Przyszła Madame Moliére z całą bezwzględnością dąży do celu. Chce błyszczeć na scenie, bawić się w towarzystwie wielkich panów. Tuż po urodzeniu dziecka zanurza się w świat pełen szumu i blichtru. Molier zapada na zdrowiu, Madeleine, zawsze wierna, wyrozumiała, mądra przyjaciółka odchodzi na zawsze, pozostawiając go w dręczącej niepewności, czy Armanda jest jej siostrą czy córką. Starzejący się, samotny artysta jeszcze raz podnosi się z upadku, król zamawia u niego nowe widowisko. Lecz nic już nie odwróci katastrofy jego małżeństwa, nic nie zmieni gorzkiej prawdy, że życie to farsa, tylko farsa. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Patrz także:

schowaj

• 1973
  PANNA MOLIERÓWNA
  Spektakl telewizyjny / Jean Anouilh / Ignacy Gogolewski