JACEK

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1995
• Gatunek:
  Film o sztuce
• Barwny, 33 min

Filmowa impresja na temat malarstwa Jacka Malczewskiego, pokazująca niebywały fenomen tego artysty, którego twórczość stała się źródłem ispiracji dla filmowców i kompozytorów, a zarazem obiektem marzeń kolekcjonerów i antykwariuszy. Dla krytyków i historyków sztuki zarówno sam Malczewski, jak i jego obrazy są prawdziwym zjawiskiem i ciągle nie rozwiązaną zagadką. Paweł Sosnowski wędruje do Radomia, gdzie w archiwum miejskim znajduje metrykę chrztu przyszłego malarza, a potem do Muzeum Okręgowego w tym mieście. Tam dyr. Janusz Pulnar na przykładzie tryptyku "Życie moje" wyjaśnia podstawowe kwestie dotyczące twórczości Malczewskiego i wprowadza w świat jego dzieciństwa dowodząc, że artysta właściwie do końca życia pozostał dzieckiem i dlatego jego miłośnicy nazywają go po prostu Jacek.Potem w okolicach dworku w Gardzienicach autor filmu odnajduje pejzaże znane z obrazów Malczewskiego, by powrócić do wywodów dyr. Pulnara, który opowiada o niebywale oryginalnej stronie jego twórczości, jak było wręcz obsesyjne malowanie autoportretów. Utrwalał siebie na płótnie w dziwacznych stojach i nakryciach głowy, często w asyście nimf, satyrów i chimer. W poszukiwaniu wiedzy o Malczewskim, Sosnowski udaje się do kolekcjonerów jego obrazów: Jerzego Strączyńskiego, a potem Iwony Buchner, która od lat prowadzi dom aukcyjny. Dalej rusza do Poznania, gdzie dr Agnieszka Ławniczakowa z tamtejszego Muzeum Narodowego od lat zajmuje się Malczewskim i ciągle odkrywa w jego twórczości coraz to nowe cechy. Znajdujące się w Muzeum Narodowym w Krakowie płótna z patriotycznego cyklu "Wigilia na Syberii. Śmierć Elenai"", stały się dla Jacka Kaczmarskiego i Przemysława Gintrowskiego - jak wspominają - źródłem inspiracji w stanie wojennym. Z kolei Andrzej Wajda w pełen artyzmu sposób przeniósł na ekran w "Brzezinie" - o czym opowiada przed kamerą - cykl "Zatrute studnie", będący refleksją nad życiem i śmiercią. Do tego wątku na koniec nawiązuje dyr. Pulnar, odnajdują w całej postawie Jacka Malczewskiego ciągłe rozważania o życiu i śmierci, co dobrze widać w tryptyku "Moje życie". Siłą filmu jest piękny sposób filmowania obrazów Malczewskiego i trafny dobór muzuki, współbrzmiącej z ich atmosferą. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj