WIECZNY WĘDROWIEC

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2000
• Gatunek:
  Film o sztuce, Film biograficzny
• Barwny, 40 min

Boris Ejfman należy do czołówki najznakomitszych choreografów ostatniego dziesięciolecia. Początki jego twórczości sięgają lat 60., ale rozkwit jego sił twórczych nastąpił dopiero w ostatniej dekadzie XX w. Boris Jakowlewicz Ejfman urodził się w 1946 r. w mieście Rubcowsk na Syberii, gdzie jego rodzice przebywali na zesłaniu. Absolwent kiszyniowskiej szkoły baletowej dość wcześnie odkrył swoje zdolności choreograficzne. Już jako 13-latek układał tańce dla swoich rówieśników. W 1964 r. podjął pracę jako tancerz w Teatrze Opery i Baletu w Kyszyniowie. Dwa lata później wstąpił na wydział choreograficzny Konserwatorium im. Mikołaja Rimskiego-Korsakowa w Leningradzie. Po ukończeniu studiów otrzymał propozycję współpracy z leningradzką Szkołą Baletową im. Agrypiny Waganowej, gdzie przygotowywał choreografie dla młodych adeptów sztuki baletowej na doroczne popisy końcowe. W 1977 r. Ejfman założył własny zespół baletowy, który dziś występuje pod nazwą Sankt-Petersburski Teatr Baletu Borisa Ejfmana. Jego nowatorstwo nie było przyjmowane przychylnie, budziło podejrzliwość. Zespół nie dostawał żadnych dotacji, nie miał sali do prób ani budynku teatralnego. Jego wartością i siłą napędową stali się nowi tancerze, których Ejfman zaangażował do zespołu. Ale nawet dziś, pomimo wielu sukcesów międzynarodowych, nie ma on w Sankt- Petersburgu swojego teatru. Teraz, kiedy zespół większość czasu spędza na zagranicznych tournee, przestało to mieć większe znaczenie. Na próby wystarcza im studio przyznane przez władze miasta. W ciągu 23 lat istnienia zespołu Ejfman i jego tancerze przygotowali ponad 40 baletów. Jego spektakle to zawsze studium osobowości człowieka. Ich bohaterowie to ludzie o ogromnej wrażliwości duchowej i emocjonalnej, często artyści, którzy nie znajdują zrozumienia w otaczającym ich świecie. Początki kontaktów Ejfmana z Polską przypadają na rok 1975, kiedy po raz pierwszy przyjechał do Łodzi, aby przygotować balet "Gajane" do muzyki Arama Chaczaturiana. Kompozytor sam zaprotegował młodego choreografa, który w 1972 r. opracował choreografię do tego baletu wystawionego na scenie Małego Teatru Opery i Baletu w Leningradzie. Później była premiera "Idioty" w Operze Bałtyckiej w Gdańsku. Z upływem lat kontakty artysty z Polską stały się bardziej regularne. Dziś możemy co roku oglądać nowe balety rosyjskiego choreografa, a także być świadkiem ich światowych prapremier, jak w przypadku "Rosyjskiego Hamleta". Światową renomę zawdzięcza Ejfman swej niezależnej myśli, rzadkiemu instynktowi artystycznemu. Zebrane z różnych okazji wypowiedzi Borisa Ejfmana na temat jego pracy, doboru tematów i muzyki do swoich baletów, pracy z tancerzami, jego przemyśleń o roli teatru we współczesnej kulturze stały się kanwą scenariusza poświęconego mu filmu dokumentalnego. Zrealizowano go w Sankt-Petersburgu, mieście szczególnie bliskim artyście. Autorzy filmu uczestniczyli w próbach nowego baletu Ejfmana - "Don Giovanni". Wypowiedzi słynnego choreografa ilustrują także fragmenty jego wcześniejszych spektakli: "Czajkowski", "Czerwona Giselle", "Don Kichot", "Bracia Karamazow" i "Rosyjski Hamlet". [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj