CZAS DOJRZEWANIA

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1984
• Premiera:
  1984. 10. 15
• Gatunek:
  Film obyczajowy
• Barwny, 2977 m, 92 min
  
  Lokacje: Gdańsk (dworzec Gdańsk Główny).

Szosa o świcie. Grupka młodych motocyklistów na cudzym polu ścina główki dojrzewającego maku. Na interwencję właściciela plantacji rabusie odpowiadają wyciągnięciem noży...
Stocznia w Gdańsku. Pracuje tu Romek - jeden z wielu młodych spawaczy gotowych zarobić nawet kosztem własnego zdrowia. Mieszka w hotelu robotniczym, zarobione pieniądze przekazuje rodzicom na modernizację gospodarstwa rolnego.
Dom stoczniowca. Mieszkańcy gorąco dyskutują o obejrzanym właśnie reportażu telewizyjnym o punkach, którzy uważają pracusiów za frajerów. Ktoś wzywa Romka do hallu, gdzie czeka na niego Gośka, dawna sympatia z rodzinnej wsi. Dziewczyna nalega, by oboje przenocowali w hotelu. Jej szkolna legitymacja jednak nie wystarcza do uzyskania zameldowania. Wbrew woli Romka, korzystają z propozycji zakwaterowania w sopockim prywatnym pensjonacie. Dziewczyna dysponuje plikiem banknotów. Twierdzi, że pieniądze dostała od ojca na ciuchy. Romek niechętnie pozostaje z nią na noc i daje jej do zrozumienia, że musi wcześnie wstać. Przytulają się, ożywają wspomnienia.
Nazajutrz w stoczni koledzy nie ukrywają przed Romkiem pretensji, że nic im nie powiedział o dziewczynie. To wyłom w ich kodeksie, za który chłopak będzie musiał opuścić pokój.
Dworcowy szalet. Przyciskani przez "głód", młodzi narkomani wymuszają na dostawcy "kompotu" jedną fiolkę. Po wstrzyknięciu udają się do przejścia podziemnego, gdzie wśród koczujących rówieśników spotykają Gośkę. Ona od razu spostrzega, że chłopcy są "na haju".
Przy kasach dworcowych. Romek wykupuje bilet powrotny dla Gośki, ale dziewczyna nie zamierza wrócić do internatu. Pragnie z nim spędzić weekend. W wolną sobotę Gosia chce zamówić do pokoju posiłek. Na tym tle dochodzi do kłótni, wkrótce jednak zgodnie spacerują brzegiem morza... Wstępują na lody do Grand Hotelu, dziewczyna daje mu znaleziony na plaży kamyk, na szczęście.
W dzień potem, w domu stoczniowca, współmieszkańcy Romka dowiadują się z telewizyjnego komunikatu o zaginięciu siedemnastoletniej Małgorzaty Paluch. Zawiadomiony o tym Romek przerywa pakowanie walizki i wybiega z pokoju. Dociera do pensjonatu, lecz Gośki już nie zastaje. Właścicielka domaga się odszkodowania za zdemolowany pokój. Sprowokowany Romek uderza w szczękę partnera właścicielki i opuszcza pensjonat.
Gośka trafia na poddasze do meliny znajomych chłopców z dworca. Drzwi otwiera Krzysztof, na materacu leży odrętwiała Kryśka z Olkiem. Brakuje im "kompotu" i pieniędzy. Są już drugi dzień "na głodzie". Janek proponuje sprzedać magnetofon. Gośka wygrzebuje z torby kilka banknotów.
Romek wypożycza od Witka motocykl i rusza na poszukiwanie Gośki. Jedzie na wieś, podjeżdża pod zagrodę Paluchów, wstępuje do swoich rodziców. Dowiaduje się od siostry, że Gośka okradła ojca i uciekła z domu. Ojciec dziewczyny uważa, że zbyt łatwo przystawał na jej wszelkie zachcianki, a w szkole nie otrzymała właściwej lekcji życia.
Dzień później, w stoczni. Porucznik Jasłowski z milicji przesłuchuje Romka w sprawie zaginionej Gośki. Romek wraz z kolegami na próżno usiłują trafić na ślad zaginionej.
Melina na poddaszu. Gośka decyduje się na dawkę "kompotu", zapada w krótkotrwały trans i omdlewa.
Witek dociera pod "metę" narkomanów. W kącie klatki schodowej dostrzega ciało martwej dziewczyny. Rozlega się odgłos zbliżającej się karetki pogotowia. Porucznik Jasłowski dokonując rewizji na poddaszu przesłuchuje Krzysztofa. Otwiera jedną z nie rozciętych kopert. Czyta list z Chicago, wysłany do chłopca przez jego ojca.
Witek wskazuje na siodełko motoru. Udaje się poza miasto. Zatrzymuje się przy makowym polu. Rozlewa na łodygi benzynę z kanistra i rzuca zapalonego papierosa.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Varia

pokaż

Nagrody

schowaj

• 1984
  Koszalin (Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film")-Nagroda za rolę kobiecą
  w wyniku plebiscytu publiczności
  Maria Probosz
• 1984
  San Sebastian (MFF)-Nagroda Specjalna Jury
  Mieczysław Waśkowski