OBOK

• Film fabularny - telewizyjny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1979
• Premiera:
  1979. 05. 16
• Barwny, 53 min

Film obnaża postawy i zachowanie ludzi, którzy myślą tylko o sobie, lekceważąc uczucia innych. Akcja rozgrywa się w prowincjonalnym hotelu w czasach peerelowskich. Jeden z pokoi zajmuje inżynier Artur Karcz, który jest w delegacji służbowej. 35-letni mężczyzna pnie się po szczeblach zawodowej kariery, jest zastępcą dyrektora zjednoczenia. Nie znosi kompromisów, nie liczy się z innymi, bez skrupułów usuwa nawet najlepszych pracowników, którzy odważą się podejmować własne decyzje, nawet jeżeli są słuszne. Podczas posiedzenia komisji dyscyplinarnej zamierza zdecydowanie głosować przeciwko młodemu, ambitnemu inżynierowi, który nie respektując ślepo absurdalnych przepisów może "zaszkodzić" zjednoczeniu swoimi nowatorskimi pomysłami.
Wkrótce po przyjeździe Karcza pojawia się jego kochanka, która zwykle towarzyszy mu podczas wyjazdów służbowych. Spotykają się ukradkiem, deklarując swoje wielkie uczucia w marnych hotelowych pokojach. Nie pokazują się razem publicznie, obydwoje nie są wolni. Ona ma męża, ale dla ukochanego gotowa jest się rozwieść, poczyniła już nawet pewne kroki, składając pozew. On jest żonaty, ale nie spieszy się z rozwodem. Zasłania się pozycją zawodową i chorobą żony. Nie ma sumienia zostawić małżonki, zdrada i oszustwa wydają mu się bardziej moralne. Chętnie więc ocali rodzinę i nie zrezygnuje z potajemnych schadzek z kochanką.
W tym samym hotelu w pokoju obok zatrzymuje się Seweryn Karcz, który podpisał nowy kontrakt na występy po długiej przerwie spowodowanej chorobą. Seweryn cierpi na astmę, jego stan jest dość poważny, musi unikać stresów i zbytniego wysiłku. Na dole przy barze Artur i Seweryn natykają się na siebie przypadkowo. Nie widzieli się kilka lat. Ojciec dawno porzucił matkę dla innej, odniósł międzynarodowy sukces, jeździł z koncertami po całym świecie, nie próbując nawet utrzymywać stałych kontaktów z synem. Spotkanie po latach wywołuje bolesne wspomnienia, ujawniają się zabliźnione rany, odżywają dawne pretensje i żale. Krótka rozmowa wywołuje jeszcze większy konflikt między rodzicem a synem. Niewiele mają sobie do powiedzenia, chociaż ojciec wyraźnie szuka kontaktu, może oczekuje słów przebaczenia. Rozstają się jednak bez pojednania, nie wiedząc nawet, że zajmują sąsiednie pokoje.
Wieczorem, gdy Artur trzyma w ramionach kochankę, słychać zza ściany przerażający kaszel, jakby ktoś się dusił. Ona chce spieszyć na ratunek, musi się dowiedzieć czy mężczyzna w sąsiednim pokoju nie potrzebuje pomocy. Artur pozostaje obojętny, to nie jego sprawa, że ktoś cierpi. Gdy dowiaduje się, że to jego ojciec, jest już za późno. Artur nie uratuje też swego związku z kochanką. Kobieta odchodzi. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj