ROZPIĘTA PRZESTRZEŃ

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2005
• Barwny, 25 min

Jolanta Owidzka należy do najwybitniejszych twórców tkaniny w świecie. Odnotowuje to m.in. Magdalena Abakanowicz, w katalogach do jej wystaw w kraju i za granicą. Fragmenty tych wpisów stanowią filmowy komentarz do opowieści o: krakowskich i warszawskich studiach Jolanty Owidzkiej (wspomnienie profesorów: Eleonory Plutńskiej i Mieczysława Szymańskiego), o doświadczeniu zawodowym w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, o wyodrębnieniu się kwestii tzw. "polskiej szkoły", jako że tu tkanina zawsze była zawsze ważna, była bliska człowiekowi. Krzyżowały się tu różne tradycje - od sztuki ludowej, po dworską, różne wpływy: Bliski i daleki Wschód, Włochy itd., ponadto polskich artystów cechował własny sposób myślenia o tkaninie, każdy z nich miał inną drogę, vide Abakanowicz, Sadle, czy właśnie Owidzka, która m.in. nowatorsko zastosowała nić miedzianą, potem sztuczne tworzywa - stilon (współorganizowała Międzynarodowe Plenery Tkackie w Lubniewicach w pobliżu Gorzowa Wielkopolskiego, gdzie zlokalizowana była Fabryka Stilonu). Przez wiele lat polscy artyści, w tym Jolanta Owidzka - zdobywali wszystkie znaczące główne nagrody na międzynarodowych konfrontacjach, w tym na prestiżowym Biennale Tkaniny w Lozannie. Film "Rozpięta przestrzeń" pokazuje zmaganie się artystki z włóknem, szukanie odpowiednich odcieni, farbowanie w kotłach w piwnicy domu, w którym znajduje się także pracownia tkacka. Pokazuje szkice, będące jednocześnie odrębnymi akwarelowymi pracami, pokazuje proces tkania - przy krośnie Jolanta Owidzka wraz z pomocnicą. Kamera odwiedza miejsca ekspozycji jej prac: Sekretariat Episkopatu Polskiego w Warszawie - monumentalna tkanina "Katedry polskie", Dworzec Centralny - sala vipowska - "Panorama Warszawy" (widok z prawego brzegu), Hotel Victoria i Hotel Vera - tkaniny w recepcji i w salach reprezentacyjnych , odwiedza także wystawy: Galeria Delfiny Potockiej w Warszawie i BWA w Gorzowie Wielkopolskim. O twórczości Jolanty Owidzkiej, będącej głównym narratorem filmu, o jej filozofii tkaniny, jej sposobie tkania, jej indywidualnej kolorystyce tkanin, szkicach, które są pokazywane równolegle z tkaninami, wreszcie o niej jako o nieprzeciętnym nie tylko twórcy, ale i człowieku, mówią krytycy sztuki: Irena Huml i Danuta Wróblewska oraz artysta-twórca tkaniny Ewa Latkowska.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj