NIEPOTRZEBNY

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2002
• Barwny, 23 min

Ożenił się jeszcze przed wojskiem. Pewnie wtedy wierzył w lepszą przyszłość, miłość, rodzinne szczęście. Jego życie potoczyło się jednak całkiem inaczej. Małżeństwo szybko się rozpadło, on sam wpadł w nieodpowiednie towarzystwo. Alkohol, zabawy do białego rana - takie lekkie życie wciągało go coraz bardziej. Gdy brakowało pieniędzy, okradał wraz z kolesiami sklepy. Potem wyjechał do Niemiec na zarobek. Wrócił, nie wiedząc, że rozesłano za nim listy gończe. Poszedł do więzienia za dawne grzechy - włamania i rozboje. Gdy 5 lutego 1998 r. Zbigniew Koszut znalazł się wreszcie na wolności, chciał zacząć wszystko od nowa. Nie udało się. Był bez pieniędzy, nie miał nawet na chleb. Wcześniej obiecywali zasiłek dla bezrobotnych, ale od pierwszego stycznia wyszła nowa ustawa. Chodził od zakładu do zakładu, pukał do wszystkich drzwi, szukając pracy, wszędzie odprawiano go z kwitkiem. Zwracał się o pomoc do opieki społecznej, do urzędów, do gazet - na próżno. Postanowił poszukać szczęścia w Warszawie. Naiwnie myślał, że może w stolicy ktoś zainteresuje się jego losem. Mieszkał na dworcu z bezdomnymi. Gdy został brutalnie wyrzucony z Ministerstwa Pracy, zrozumiał, że już nie ma dla niego ratunku. 18 marca 1998 r. na znak protestu przeciwko tragicznej sytuacji bezrobotnych, Zbigniew Koszut oblał się rozpuszczalnikiem przed Sejmem i podpalił. Próba samospalenia nie powiodła się, był wściekły, że go odratowano. Chciał umrzeć, mieć już wszystko za sobą. Narratorem tej smutnej historii jest sam Zbigniew Koszut, który z perspektywy czasu inaczej patrzy na tamte wydarzenia. Z jego opowieści wyłania się postać człowieka zmęczonego, steranego życiem, który w końcu odnalazł jednak swoje miejsce. Poorana bruzdami twarz świadczy o dramatycznych przeżyciach, które wycisnęły na jego psychice piętno smutku. Ale teraz Zbigniew Koszut jest innym człowiekiem, dziś nie zdecydowałby się na samobójczy krok. Ceni życie bardziej niż cokolwiek. Znalazł wreszcie dorywczą pracę, jest związany z kobietą, która daje mu szczęście i poczucie bezpieczeństwa. Autorzy filmu wykorzystali materiały archiwalne TVP. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj