NOSTALGIA BROOKLYNU

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1998
• Gatunek:
  Film biograficzny
• Barwny, 46 min

Wacław Tadeusz Chabrowski urodził się w Częstochowie, w domu w przy ul. ks. Kordeckiego. Matka - osoba bardzo religijna - marzyła, by kiedyś znalazł się za murami klasztoru, wznoszącego się naprzeciwko. Został paulinem. Okoliczności jednak sprawiły, że po wyjeździe do Nowego Jorku, gdzie jakiś czas przebywał w założonej przez o. Michała Zembrzuskiego "amerykańskiej Czestochowie", wystąpił z klasztoru. Dziś jest znanym poetą emigracyjnym, ma na Greenpoincie zakład i sklep optyczny, i wraz z żoną Zofią jest oparciem dla przybywających za ocean Polaków, często zupełnie bezradnych w nowych warunkach. W grudniu 1961 roku bohater filmu znalazł się na lotnisku w Nowym Jorku. Czekał tam na niego o. Michał Zembrzuski, który zabrał go do swojego klasztoru, zwanego "amerykańską Częstochową". Tadeusz Chabrowski jakiś czas zajmował się tam wydawaniem dwujęzycznego miesięcznika "Jasna Góra". Z Polski przywiózł ze sobą wiersze. Miał nadzieję, że w Stanach Zjednoczonych uda mu się je wydać. Przez kilka lat pracował nad tomikiem. W kwietniu 1967 roku dzieło było skończone. Musiał jednak wyjechać z Nowego Jorku. Po powrocie stwierdził, że jego przygotowane do druku teksty spalono. Poczuł, że coś się skończyło. Wystąpił z klasztoru. Przez 13 lat imał się różnych zawodów. Ostatecznie został optykiem. Na Brooklynie - przy ul. Norman - otworzył zakład i sklep, który prowadzi z żoną Zofią. Ten adres dobrze znają polscy emigranci. Udają się do Chabrowskich dobrze wiedząc, że u nich znajdą jakąś pomoc. I zazwyczaj się nie zawodzą. Chabrowscy są nieco rozczarowani polską społecznością na Greenpoincie. W odróżnieniu np. od amerykańskich Żydów, którzy wspierają się wzajemnie w każdych okolicznościach, Polacy żyją zamknięci w swoich kwaterach, obojętni na los innych. Obojętny jest im także los ich dzielnicy, zielonej już teraz tylko z nazwy, zamienionej w mieszaninę śmietniska, złomowiska i rumowiska, oddzieloną od rzeki wysoką siatką. Bytują tam, jak w więzieniu z widokiem na Manhattan. Zajęci wyłącznie swoimi sprawami, nie uczestniczą w społecznym życiu Ameryki. To prawda: źle wykształceni, kiepsko znający jezyk, muszą twardo walczyć o przetrwanie, mogą więc nie mieć już sił na nic innego. Wyalienowani - z własnej woli - są także ci, którym się powiodło. Tadeusz Chabrowski próbuje to zmienić poprzez Centrum Polsko-Słowiańskie, którego jest prezesem. Dał już nadzieję i szansę godnego życia nie jednemu (w filmie mówią o tym Agnieszka i Marek). Przy tym wszystkim nigdy nie przestał być poetą. Za tomiki wierszy dwukrotnie otrzymał prestiżową nagrodę im. Kościelskich. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj