NIEMIEC, WARMIAK, KATOLIK

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1999
• Barwny, 22 min
  
  Film powstał w cyklu "Małe ojczyzny".

Rodzina Schmeierów żyła w Lidzbarku Warmińskim od kilku pokoleń. Jej członkowie byli katolikami. Czuli się Warmiakami. Mówili po niemiecku. Antoni Schmeier miał ośmioro dzieci. Kiedy wybuchła II wojna światowa, jego starszych synów - Bruna, Ottona i Józefa - oraz córkę Łucję wcielono do armii niemieckiej. W 1942 roku na zapalenie płuc zmarł jego najmłodszy syn, a w kilka miesięcy później i on sam. W 1945 roku wdowa po Antonim uciekła z Lidzbarka przed zbliżającą się Armią Czerwoną i wraz z trzema córkami schroniła się we wsi Kaniowo. Wszystkie zostały tam ujęte przez Rosjan i rozstrzelane. Andre Schmeier urodził się w Niemczech, w 1969 roku. Rodzinę Antoniego, swojego pradziadka, znał z jedynie z fotografii ocalonej przez dziadka i z jego wspomnień. Tak też najpierw poznał Lidzbark Warmiński, o którym dziadek opowiadał mu często, z ogromnym sentymentem. A teraz Andre sam jest mieszkańcem Lidzbarka. Po ukończeniu w Polsce seminarium duchownego i przyjęciu święceń kapłańskich przyjechał do małej ojczyzny swych przodków, by otoczyć opieką duchową mówiących po niemiecku Warmiaków, którzy pozostali po wojnie na terenach byłych Prus Wschodnich. Odprawia msze w Olsztynie, Biskupcu, Reszlu i oczywiście w Lidzbarku Warmińskim - w kościele, w którym w 1920 roku jego dziadek został ochrzczony, a potem przystąpił do Pierwszej Komunii i bierzmowania. W filmie Andre Schmeier opowiada o swojej rodzinie, wyjaśnia motywy decyzji i wspomina początki pracy kapłańskiej. Mówi też o tym, czym jest dla niego Warmia, a zwłaszcza Lidzbark. O losach Warmiaków i Kościoła katolickiego w tym regionie Polski opowiadają też: prof. Stanisław Achremczyk, s. Tarcyzja Krauze ze zgromadzenia sióstr św. Katarzyny, metropolita warmiński abp Edmund Piszcz i ks. Bronisław Magdziarz.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj