LEGENDA O ŚWIĘTYM WOJCIECHU

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1997
• Premiera:
  1997. 04. 20
• 30 min

Impresyjna opowieść o życiu świętego i jego służbie ludziom w imię Boże. Pierwszy słowiański męczennik, św. Wojciech (ok. 956-97), pochodził z czeskiego rodu książęcego; jako dwudziestoparoletni młodzieniec przyjął święcenia kapłańskie i wkrótce zasiadł na stolicy biskupiej w Pradze. Później, przywdziawszy habit benedyktyna, otrzymał pozwolenie na pracę misyjną w Prusach. W drodze na misje przemierzył Polskę i Węgry, chrzcił, nawracał, zyskał przyjaźń i poparcie Bolesława Chrobrego. Jego męczeńska śmierć z rąk Prusów stała się głośna w całej Europie - cesarz Otton III zbudował kościoły jego imienia w Akwizgranie i Rzymie. Bolesław Chrobry sprowadził zwłoki Wojciecha do Gniezna, dokąd rychło zaczęli pielgrzymować wierni, łącznie z cesarzem. Rosnący kult świętego, którego kanonizowano wkrótce po śmierci, przyczynił się do rozwoju poczucia wspólnoty wśród plemion piastowskich. Postać wykreowana w spektaklu jawi się przede wszystkim jako człowiek wierny czystym zasadom moralnym. Wojciech protestuje przeciwko cynizmowi władzy wykorzystującej religię do celów politycznych, rezygnuje z zaszczytów, które byłyby w konflikcie z jego sumieniem i ideami. Poruszające widowisko, urzekające prostotą, działające na wyobraźnię widzów. Przy doborze cytatów z Pisma Świętego autor korzystał z Biblii Tysiąclecia. W spektaklu wykorzystano też fragmenty "Bogurodzicy" w wykonaniu Zespołu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego oraz Pater Noster i Kyrie Elejson w wykonaniu braci z Konwentu Św. Trójcy w Krakowie. Świat pogrąża się w szaleństwie. Zdziczałe tłumy na ulicach miasta wznoszą okrzyki: morduj, zabij, zdradzaj, grzesz - skoro Pan, który miał dać ludziom zbawienie, zostawił po sobie pusty krzyż, wszystko jest możliwe. Tajemniczy Łowca Ptaków namawia pogrążonego w księgach Wojciecha, by ukorzył się przed krzyżem odwróconym, a zdobędzie władzę nad tym motłochem - dziś ludziom trzeba nie miłości, lecz bicza. Rycerze z czarnymi krzyżami niosą ogień i zagładę mieszkańcom miasta. Książę Pragi prosi świątobliwego młodzieńca, by swoimi modlitwami uchronił ich od zguby. Stojąc u stóp surowego, wyniosłego krzyża Wojciech naucza ludzi, że powinni wybaczać, wyzbyć się nienawiści, dążyć ku jedności. Wzywa księcia, by położył kres niesprawiedliwościom i gwałtom. Bezkompromisowy kaznodzieja jest solą w oku tych, którzy nie zamierzają zrezygnować ze swoich praw. Wygnany z miasta Wojciech przywdziewa suknię zakonną, wraz z braćmi "z ducha" wyrusza nieść dobrą nowinę tam, gdzie ziemia kryje w sobie trupy i krew. Wreszcie staje sam, twarzą w twarz, przed kapłanem w krainie Prusów. Przychodzi bez miecza w dłoni, jak brat, by uwierzyli, że nienawiść i strach nie będą panowały nad światem. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj