BERENIKA

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1995
• Barwny, 37 min

Telewizyjna adaptacja opowiadania Francisa Scotta Fitzgeralda (1896-1940), jednego z czołowych przedstawicieli amerykańskiego "straconego pokolenia". Żył w czasach, które przeszły do legendy, i sam tworzył legendę pięknych, roztańczonych lat 20. - szalonej epoki jazzu i początków złotej ery Hollywoodu. W powieściach i bardzo obfitej nowelistyce (ok. 160 utworów) stworzył imponującą galerię zachwycających chłopców i dziewcząt o olśniewającej urodzie, pławiących się w luksusie i rozkoszach. Opisując życie wyższych, a w każdym razie zamożniejszych sfer, nie unikał też ukazywania jego miałkości i prawdziwych problemów "pięknych i przeklętych" (tytuł jednej z jego powieści), które nie ominęły samego pisarza, jak kompletnie nieudane małżeństwo z Zeldą Sayre, choroba psychiczna żony, własne ciągłe niedomagania zdrowotne, alkoholizm, kłopoty finansowe. Najsłynniejsza powieść Fitzgeralda "Wielki Gatsby" (1925), trzykrotnie filmowana (najbardziej znana ekranizacja Jacka Claytona z Mią Farrow i Robertem Redfordem) przyniosła mu po latach opinię jednego z najwybitniejszych twórców prozy miłosnej. Ten klimat romantyczności, zauroczenia młodością piękną jak sen, widoczny jest również w opowiadaniu "Berenika obcina włosy", które stało się podstawą widowiska. "Ty i ja mamy bardzo różne zapatrywania. Ty uważasz za rzecz konieczną i nie cierpiącą zwłoki zawrócić w głowie każdemu chłopcu, którego poznasz, żeby to był nawet jakiś jaskiniowiec, doker (...) albo zwyczajny dureń. A ja chciałbym, żebyś stała się kiedyś, niekoniecznie teraz, niezwykle ponętną i interesującą osobą dla bardzo nielicznego grona chłopców, którzy w przyszłości będą ludźmi wybitnymi..." - pisał Fitzgerald w liście do córki, ukochanej Scottie. Podobny problem gnębi bohaterki widowiska.
Meg, kuzynka Bereniki, próbuje wytłumaczyć matce, że dla 16-letniej dziewczyny powodzenie u chłopców ma zasadnicze znaczenie. A Berenika, chociaż ładna, jest drętwa, pozbawiona wdzięku i naturalnej swobody w obcowaniu z chłopcami. Cóż to za cios, kiedy mężczyzna z wyobraźnią musi ożenić się z tobołkiem sukienek - z okrutną szczerością mówi błyskotliwa, pewna siebie Meg. Bawiąca u niej w gościnie Berenika pragnie sprostać wymaganiom kuzynki i jej atrakcyjnego towarzysko otoczenia. Ze wszystkich sił starała się być miła, ale najpierw ją lekceważono, potem obrażano. Teraz zgadza się zrobić wszystko, co każe Meg, wedle jej wskazówek ubierać się, tańczyć, podrzymywać konwersację i mile odnosić do byle fajtłapy, bo oni stanowią większość każdego tłumu. Berenika zdumiewająco szybko uczy się zdobywać względy mężczyzn, nie tylko nieopierzonych młokosów, ale też najprzystojniejszego z całej gromady Warrena, który dotychczas umawiał się z jej kuzynką. Meg czuje się urażona i zagrożona, usiłuje skompromitować rywalkę w oczach młodzieńców, proponując zakład, że Berenika nie odważy się obciąć włosów. Egoizm i małostkowość Meg, ale także bezkrytyczne przyjmowanie przez Berenikę obcych jej naturze wzorców postępowania - obracają się przeciwko nim samym. Zderzenie dwóch krańcowo różnych osobowości prowadzi do poważnego konfliktu, obnaża słabości obu dziewcząt. Psychologiczno- obyczajowa opowieść, filmowana z romantyczną "mgiełką", przywołująca realia lat 20. - gorące rytmy, piękne stroje i wnętrza, stare samochody - pokazując zewnętrzną urodę świata jednocześnie dowodzi, że był on tylko pozornie bezproblemowy. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj