EDITH I MARLENE

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1998
• Premiera:
  1998. 11. 01
• 91 min

"Epizody z życia i przyjaźni dwóch gwiazd" - głosi podtytuł spektaklu. W postaci legendarnych artystek naszego stulecia wcielają się dwie znakomite aktorki sceny polskiej - Grażyna Szapołowska i Beata Fudalej. W garderobie teatralnej, przed lustrem, nie kryjąc tremy przeistaczają się w gwiazdy z tamtych lat: "błękitnego anioła" o niewiarygodnie zgrabnych nogach, spowitego obłokiem dymu z papierosa w długiej fifce - i w "paryskiego wróbelka" o szorstkim, dramatycznym, bardzo charakterystycznym głosie, smutnej twarzy, wielkich oczach i filigranowej figurze, w czarnej sukni bez ozdób. Największe przeboje obu gwiazd - "Akordeonista", "Nie! Nie żałuję", "Życie na różowo", "Gdzie są kwiaty z tamtych lat", "Hymn do miłości", "Istnieją tylko po to", "Milord", "Lili Marlene" - z pięknymi polskimi tekstami Roberta Stillera w pełnej ekspresji, osobistej i interpretacji śpiewających aktorek zapadają w ucho, pamięć i serce. Edith Piaf i Marlene Dietrich spotykały się rzadko, ale zawsze w ważnych momentach swego życia. Marlene wspomina te chwile kładąc czerwoną różę na trumnie, obok tabliczki... Edith Piaf (1915- 1963). Zewsząd dobiega szloch tłumów. Ludzie naprawdę ją kochali. Ich pierwsze spotkanie odbyło się w kawiarni muzycznej Louisa Leplée. To on zgarnął z ulicy wycieńczoną dziewczynę, która śpiewaniem próbowała zarobić na chleb, on wymyślił artystyczny pseudonim i wizerunek sceniczny. Pierwsza dama światowego kina jest zachwycona występem młodziutkiej pieśniarki. W rozmowie wyznaje, że zawsze najbardziej podobała jej się piosenka ze słowami samej Piaf "La vie en rose". Edith nie domyśla się, kim jest piękna, elegancka, wyrafinowana kobieta. Zachowuje się niegrzecznie, odzywa ordynarnie. "Błękitny anioł" staje przed mikrofonem. Gdy śpiewa "Istnieję tylko po to...", nikt nie wątpi, że to prawdziwa królowa sceny. Edith jest wściekła, chora z zazdrości, ale też pełna podziwu. Pierwsze, niefortunne spotkanie daje początek wielkiej przyjaźni. Po tragicznej śmierci Louisa Leplée, niesłusznie oskarżona o współudział w zabójstwie jedynego człowieka, który był dla niej dobry, Edith Piaf znów krąży po ulicach Paryża. Zabiera ją stamtąd Raymond Asso, słynny autor piszący m.in. dla ówczesnej gwiazdy francuskiej piosenki Marie Dubas. Nie zraża go ubiór Piaf, wulgarne odzywki, alkohol i mężczyźni. Leplée ciebie tylko odkrył, a ja zrobię z ciebie wielką artystkę - obiecuje. "Milord", nowy przebój Edith Piaf, staje się wielkim sukcesem. Wybucha wojna. Marlene, najlepiej ubrana i najlepiej płatna aktorka, przywdziewa mundur. Na polowych scenach wojsk alianckich śpiewa słynną "Lili Marlene". Po latach, dając koncerty dla eleganckiej publiczności nowojorskiej, opowie o występie w stodole, w huku dział, gdy ziemia drżała pod stopami. Nie obawiała się, że zginie, bała się tego, że wezmą ją do niewoli, ogolą głowę i przywiązaną do końskiego ogona będą włóczyć po ulicach - była wszak Niemką. Marlene, roztaczająca na scenie aurę leniwej zmysłowości, podbija Amerykę. Edith wiedzie się fatalnie "w tym zasranym kraju". W peruce blond, w czerwonej sukni z piórami rozpaczliwie kokietuje widzów, a oni wciąż gwiżdżą. Jej "pruski anioł" znów wyciąga ją z opresji. Pomaga odnaleźć się na scenie i przedstawia niezwykłego wielbiciela talentu pani Piaf. Marcel Cerdan, słynny bokser, mistrz świata, staje się największą miłością Edith. Kiedy Marcel ginie w katastrofie lotniczej, wiadomość o tym przynosi Marlene. Potem walczy o powrót przyjaciółki do życia i na scenę, gdy spisana przez wszystkich na straty wielka Piaf szprycuje się narkotykami i zapija do nieprzytomności. I Edith znów zaczyna śpiewać. Jej słynne "Hymne a l'amaor" i "Non, je ne regrette rien" brzmią dramatycznie jak nigdy przedtem. I ostatnie spotkanie gwiazd, w szpitalu. Edith przedstawia przyjaciółce swojego Theo, poczciwego fryzjera, z którego chce zrobić artystę. Śmiertelnie chora kobieta pragnie jeszcze raz wyjść na scenę Olympii - z nim. Zaśpiewać w duecie "Czy trzeba kochać..." [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj