DZIENNIKARZE

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1997
• Premiera:
  1997. 07. 07
• 60 min

"Jak długo ludzie teatru nie uznają, że głównym ich zadaniem jest eksploracja własnego społeczeństwa, tak długo teatr pozostanie (przynajmniej u nas) instytucją wyłącznie wychowawczą, zmierzającą do tego, by narodowi barbarzyńskich piwoszy przyswoić najlepszą produkcję innych kultur, wyżej ceniących wartości subtelniejsze i bardziej wyrafinowane" - pisał przed z górą dwudziestu laty David Williamson (ur.1942), australijski dramatopisarz i scenarzysta, walcząc o szanse rodzimej dramaturgii. Swoje pierwsze sztuki wystawiał w teatrzyku kawiarnianym zwanym La Mama w Carlton, wraz z niewielką grupą oddanych aktorów. Wreszcie stał się autorem znanym w kraju i w świecie, również dzięki filmom, do których pisał scenariusze wedle własnych sztuk (m.in. prezentowane w TVP "Klub", "Szmaragdowe miasto"). Zgodnie ze swym credo, Williamson we wszystkich utworach penetruje społeczeństwo australijskie, różne środowiska - policyjne (głośna "Przeprowadzka" nagrodzona w Royal Court Theatre w Londynie, znana z Teatru TV "Modliszka", "Wydział"), sportowe, show biznesu, dziennikarskie. Portretuje ludzi, których charakteryzuje (i często gubi) poczucie władzy sprawowanej w swoim światku. Odsłania korupcję, powiązania między elitami politycznymi i finansowymi, tzw. układy, mechanizmy bardzo do siebie podobne na całym świecie. Dlatego jego twórczość, tak głęboko osadzona w realiach australijskich, wszędzie budzi żywy rezonans.
Sztuka " Dziennikarze" rozgrywa się w środowisku dziennikarskim. Bohaterowie, uwikłani w rozliczne zależności zawodowe i polityczne, natrafiają na ślad wielkiej afery korupcyjnej i narkotykowej. Sensacyjna intryga nie przesłania jednak istotnych pytań natury moralnej o pryncypia zawodu dziennikarskiego. Do nowo powstającego pisma Rex chce zaangażować swego kolegę sprzed lat. Ma on opinię człowieka bezkompromisowego i odważnego, który nie zawaha się uderzyć wysoko i mocno. Tacy są teraz potrzebni, gdy w kraju szerzy się korupcja, a uczciwi ludzie muszą odejść z policji. Kevin Cassidy przyjmuje propozycję, żądając dużych pieniędzy i gwarancji, że nikt przez rok nie zwolni go z pracy. Nowy naczelny kompletuje zespół, od swoich dziennikarzy wymaga tekstów, które naprawdę poruszają czytelników. Wkrótce dostaje pierwszy anonimowy sygnał, który może naprowadzić na trop dużej sprawy - człowiek skazany na 9 lat wyszedł z więzienia po 9 miesiącach na osobiste polecenie ministra sprawiedliwości. Wyrzucony z pracy policjant Laurie dostarcza Kevinowi taśmę z nagraniem rozmowy ministra z adwokatem pozostającym na usługach mafii, na dowód, że polityk dostał za tę przysługę sto tysięcy dolarów. Zaprzyjaźniony z premierem wydawca pisma domaga się wstrzymania publikacji. Dziennikarze, wietrząc materiał klasy Watergate, postanawiają zaryzykować. Sensacyjny artykuł porusza lawinę. Minister kieruje sprawę do sądu. Premier atakuje prasę "specjalizującą się w spekulacjach i niedorzecznych pomówieniach", ale zmuszony jest zawiesić w czynnościach członka swego gabinetu. Jego notowania w sondażach gwałtownie spadają, natomiast nakład gazety rośnie. W zespole Kevina pojawiają się jednak rozdźwięki, nie wszystkim odpowiada rola "wojujących moralistów". Młoda, zapalczywa Bronwen wpada na ślad współpracy stojącego na krawędzi bankructwa potentata finansowego z premierem. Wydawca znów próbuje przeszkodzić w "szarganiu opinii" swoich kolegów z młodości. Kevin ma jednak dowody na to, że przyjaciel Warrena zarobił milion na handlu narkotykami. Kieruje artykuł do druku. Wówczas nadchodzi wiadomość, że sędzia umorzył sprawę skorumpowanego ministra sprawiedliwości. Wysoko postawieni przyjaciele ze świata polityki, biznesu i mediów mogą spać spokojnie. Dziennikarze, nawet jeśli dużo wiedzą, niewiele mogą powiedzieć. Tymczasem Laurie, "na własną prośbę" odstawiony na boczny tor policjant, ma w zanadrzu jeszcze jedną rewelację. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj