TEMIDA JEST KOBIETĄ CZYLI HISTORIE ZAPOŻYCZONE OD GUY DE MAUPASSANTA
- Spektakl telewizyjny
- Rok produkcji:1999
- Premiera:2000. 02. 14
- Barwny, 60 min
Zabawna historia małżeńskich perypetii Sędziego i jego żony,
która prawie bezinteresownie, za drobne sto franków, udziela porad
w różnych sprawach sądowych, zawsze takich, w których kobieta
czuje się pokrzywdzona lub zagrożona. Pani owa, która sama też ma
coś niecoś na sumieniu, umie jednak jako istota przebiegła obrócić
wszystko na swoją korzyść.
Z przebogatego, liczącego ok. 260 nowel dorobku Guy de
Maupassanta (1850-93), w spektaklu wykorzystano opowiadania
"Sprawa pana Louneau". "Znak", "Prowokacja". "Order". W rękach
wytrawnych scenarzystów proza francuskiego naturalisty, pełna
wnikliwych obserwacji psychologicznych i humoru, przeobraziła się
w zręczną komedię, która naprawdę bawi nie tylko śmiesznymi
sytuacjami i zaskakującymi zbiegami okoliczności, ale także świetnymi
rolami aktorskimi: Krzysztofa Kowalewskiego, Joanny
Szczepkowskiej, Wojciecha Pokory, Joanny Żółkowskiej i całej
plejady gwiazd występujących w tym przedstawieniu. Opowiadanym
z lekkim przymrużeniem oka historyjkom towarzyszy stylowa,
urokliwa muzyka Mozarta.
Najpierw w domu sędziostwa zjawia się poczciwa pani
Broument ze swoim problemem. Jej chłop zgłupiał ze szczętem,
namówiony przez karczmarza chciał ją utopić, więc wezwała
żandarmów, a teraz mąż siedzi w więzieniu, a ona musi spłacić jego
dług. Naprawdę rzecz się miała nieco inaczej, co pokazują
napływające obrazki z karczmy i chałupy. Nieszczęsny Broument i
oberżysta próbują utopić tego mola, co ich gryzie, każdy swojego.
Chłop musi spłacić do niedzieli 1000 franków, karczmarz do dziś
spłaca swoje długi zaciągnięte na leczenie i pogrzeb żony, w dodatku
wciąż jest sam, nie ma kogo skrzyczeć, gdy jest zły, ani komu
przyłożyć - i w łeb, i kijem, i na goło. Broument proponuje
Cornoutowi, że sprzeda mu swoją babę. Próba zważenia "towaru"
domowym sposobem, z użyciem beczki wypełnionej wodą, kończy się
niewesoło dla powódki Broument. Na szczęście żona Sędziego wie,
jak sprawić, by małżonek wydał wyrok całkowicie satysfakcjonujący
kobiecinę.
Następnie dobrodziejkę pokrzywdzonych pań odwiedza
brzemienna wdowa Louneau. Jej ś.p. mąż zapisał majątek własnej
siostrze, chyba że małżonka w stosownym czasie wyda na świat
dziecko. Zdesperowana niewiasta zwraca się do znajomego
sklepikarza, ojca ośmiorga dzieci, by "zajął stanowisko w sprawie jej
bezpłodności", za skuteczną pomoc obiecując 500 franków. Na takie
dictum Lancour energicznie zabiera się do działania, lecz jego żona
wyznaje pani Louneau "jak kobieta kobiecie", że z ośmiorga dzieci
spłodził tylko jedno, a i to nie jest pewne. Tymczasem wdowa musi
mieć pewność, że jej starania będą owocne, więc ponawia próby z
różnymi partnerami. Oczywiście, w tej sytuacji nie zamierza płacić
panu Lancour, skoro jego przysługa być może nic nie była warta. I
znów żona Sędziego doradza przedsiębiorczej niewieście, co
powiedzieć, aby nader wstydliwy "w sprawach sypialni" Sędzia
oddalił powództwo sklepikarza.
Na koniec bohaterkę odwiedzają damy z towarzystwa,
Baronowa i Markiza, opowiadając swoją historię. Do mieszkania
narzeciwko domu Baronowej wprowadziła się młoda osóbka, często
przesiadująca w oknie w dziwnym stroju i pozie. Doświadczona
Markiza wyjaśnia młodziutkiej przyjaciółce, że sąsiadka pracuje, i to
ciężko - tylko głupim mężczyznom wydaje się, że życie kurtyzany jest
łatwe. Zaintrygowana Baronowa obserwuje panienkę, naśladuje jej
gęsty i miny, niechcący przyciągając uwagę przystojnego młodzieńca,
który niespodziewanie zjawia się w jej salonie. Nie słucha wyjaśnień,
że zaszła pomyłka, a pani jest mężatką. Bezbronna istota wreszcie
ulega, zastrzegając, że pan Coropude musi skończyć w kwadrans,
zanim wróci mąż. Potem z żalem stwierdza, że uporał się z zadaniem
w 5 minut, choć dawała mu 15. Teraz jednak młoda dama obawia się,
że jej pomyłka wyjdzie na jaw, zwłaszcza że mężczyzna staje się
natrętny. Małżonka Sędziego uspokaja, że niewinność będzie jej
tarczą. Rzeczywiście, przewodniczący Sądu Niższej Instancji nie chce
nawet słuchać wyjaśnień obciążających "niewinną i pełną godności
damę".
Wściekły Cornoud# oraz dwaj inni wystrychnięci na dudka
mężczyźni postanawiają przykładnie ukarać "babsko, które prowadzi
formalną kancelarię". Okazja nadarza się sama. Sędziego obsesyjnie
nurtuje myśl, dlaczego właśnie on, człowiek tylu zalet, nie dostał
jeszcze Legii Honorowej. Interwencję w tej sprawie może podjąć
Deputowany, będący częstym gościem w jego domu, także pod
nieobecność gospodarza. Żądni zemsty panowie, dowiedziawszy się o
tym, układają misterną intrygę, wierząc, że wreszcie sprawiedliwości
stanie się zadość. Naiwni mężczyźni nie biorą pod uwagę tego, że
Temida również jest kobietą. [PAT]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Współpraca operatorska
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Kostiumy
- Współpraca kostiumograficzna
- Opracowanie muzyczne
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowa
- Udźwiękowienie
- Montaż
- Montaż cyfrowy
- Charakteryzacja
- Współpraca charakteryzatorska
- Fotosy
- Kierownictwo produkcji
- Kierownictwo planu
- Produkcja wykonawczadla Teatru TV
- ProdukcjaProgram 1 TVP S.A.
- Obsada aktorskaSędziaŻona SędziegoBroumentŻona BroumentaCournoutPani LouneauLancourŻona LancouraBaronowaMarkizaCornoudeDeputowanyNotariuszWoźnyMateuszMarynarzStudentPokojówkaKurtyzana
Pierwowzoryschowaj
Pierwowzór | |
SPRAWA PANI LUNEAU | |
Opowiadanie | |
Autor | Guy de Maupassant |
Przekład | Jadwiga Dmochowska |
Pierwowzór | |
ZNAK | |
Opowiadanie | |
Autor | Guy de Maupassant |
Przekład | Krystyna Dolatowska |
Pierwowzór | |
TRANSAKCJA | |
Opowiadanie | |
Autor | Guy de Maupassant |
Przekład | Adolf Sowiński |
Pierwowzór | |
ORDER | |
Opowiadanie | |
Autor | Guy de Maupassant |
Przekład | M. Feldman |
Variapokaż
Patrz także:schowaj
- 1957Spektakl telewizyjny / Guy de Maupassant
- 1974Spektakl telewizyjny / Guy de Maupassant / Joanna Wiśniewska