ŁAMIGŁÓWKA

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1999
• Premiera:
  2000. 03. 12
• Barwny, 59 min

Pani Dżonson była stewardesą, pan Dżonson - agentem ubezpieczeniowym. Jej kariera skończyła się z wiekiem, podobnie jak jego ambicje. Trzyma ich przy sobie dorastający syn i dorobek wspólnych lat. Małżeńska intryga, która ma pana Dżonsona wepchnąć w ramiona innej kobiety, uderzająco podobnej do pani Dżonson w wieku młodzieńczym, ma spowodować, że odżyje w nim dawne uczucie do żony. Tak w zarysie przedstawia się historia nazwana "Łamigłówką". Autor i reżyser spektaklu, Łukasz Wylężałek (ur. 1959), reżyser filmowy i scenarzysta ("Balanga", "Darmozjad polski"), autor sztuk teatralnych znanych również ze sceny telewizyjnej ("Intruz", "Duet"), jak zwykle nie stroni od aluzji, pastiszu i karykatury, ośmieszając mentalność, zwyczaje i zachowania swoich bohaterów i przywołując w kontekście prześmiewczym wcześniejsze wcielenia literackie czy filmowe podobnych typów. Wspierają go w tych szyderczych poczynaniach (budząc śmiech z offu) dwaj smutni panowie, który pod domem Dżonsonów bez końca czekają na tajemniczego Alka, podnosząc zgoła Mrożkowe kwestie: coś byśmy zrobili - ale co, przespalibyśmy się, zjedli, wypili - ale jak, poszlibyśmy - ale dokąd...
Pan Dżonson "z przyzwyczajenia" stoi w oknie, czekając, aż sąsiedzi z przeciwka znów zaczną to robić. Ponoć "wszyscy to robią", a tamci - podobno codziennie, nie gasząc światła, nie zasłaniając okien sypialni. Państwo Dżonsonowie (dawniej zwyczajnie: Jankowscy) też kiedyś co dzień mieli na to ochotę. Teraz on czuje się bardzo stary, ona bardzo rozczarowana. Oboje wciąż powtarzają te same czynności, gesty, słowa. Syn zna wszystkie teksty na pamięć i parodiuje ojca nieomylnie. Młodzieniec teoretycznie jest studentem, ale nie wybrał jeszcze ostatecznie kierunku studiów, całymi dniami słucha muzyki i zastanawia się, kto w tym domu zwariował. Pani Luiza korzysta z odłożonych zasobów i regularnie wypłaca mężowi kieszonkowe. Zresztą, może niedługo się to zmieni, bo Rysio właśnie awansował na wiceprezesa największej firmy ubezpieczeniowej. Nagły sukces budzi niepokój zainteresowanego. Podejrzewa jakiś "przekręcik" w firmie i odgraża się, że nie pójdzie siedzieć sam.
Prezes, kumpel ze szkolnej ławy, który już od dawna miał ochotę nakłaść kolesiowi "po mordzie", rozstrzyga wątpliwości swego nowego zastępcy na osobności. Rysio wraca do domu z podbitym okiem i angażem w kieszeni. Z radością oddaje się swej ulubionej czynności - czyszczeniu butów. Jak tłumaczy, zawsze lubił mieć czyste buty, ręce i sumienie. Nieoczekiwanie na stacji benzynowej Dżonson spotyka szkolnego kolegę, Jacka Korwina, obecnie właściciela agencji towarzyskiej (dawniej zwyczajnie: burdelu). Jako prezent na 50. urodziny kolega wręcza mu zdjęcie i numer telefonu panienki łudząco podobnej do pięknej Luizy, w której podkochiwali się wszyscy chłopcy z ich klasy. Żona też ma dla Rysia urodzinową niespodziankę. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj