OKRUCHY CZUŁOŚCI

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2000
• Premiera:
  2000. 06. 05
• 80 min

Historia nietypowego związku matki i córki, i skomplikowanych relacji między bliskimi przyjaciółmi. "Okruchy czułości" (The Gingerbread Lady) Neila Simona (1927) miały swą polską prapremierę w 1992 r. w warszawskim Teatrze Powszechnym. Przy okazji tamtej inscenizacji przywołano zdanie broadwayowskiego mistrza, trafnie określające istotę jego teatru. "Kiedyś zadawałem sobie pytanie: Co to jest śmieszna sytuacja? Teraz pytam: Co to jest smutna sytuacja i jak można ją śmiesznie opowiedzieć?" Simon, trzykrotny laureat nagrody Tony ("Para nie-para", "Biloxi Blues" i za całokształt twórczości), w Polsce znany m.in. z głośnej ekranizacji "Boso w parku" czy prezentowanych w Teatrze TV sztuk "Manhattan poker", "Rozdział drugi", "Bożyszcze kobiet" - ma niezwykły dar pokazywania poważnych, trudnych problemów w perspektywie humorystycznej. Wytrawny znawca warsztatu dramatopisarskiego, operujący błyskotliwym dialogiem i soczystym językiem, z wyczuciem bawi swych widzów, jednocześnie skłaniając ich do refleksji i uświadomienia sobie, że niezależnie od dekoracji i życiowych ról bohaterów sztuki, pisarz właściwie opowiada o ich problemach, lękach i tęsknotach. O poszukiwaniu chociażby okruchów czułości, jak to czyni Evelyn Meara, czterdziestokilkuletnia piosenkarka, alkoholiczka, która właśnie wraca do domu po kuracji odwykowej. W wytrwaniu w trzeźwości starają się jej pomóc przyjaciele i rodzina. Okazuje się to niezwykle trudne nie tylko ze względu na przyzwyczajenia i charakter Evelyn, ale także dlatego, że osoby, które mają ją wspierać, podobnie jak ona, nie bardzo potrafią sobie radzić z życiem. Paradoksalnie najwięcej dojrzałości wykazuje młoda dziewczyna, córka Evelyn - Polly. Jimmy Perry, bezrobotny aktor nieudacznik, który od 20 lat wciąż ma nadzieję, że ktoś się na nim pozna, czeka w mieszkaniu Evelyn bardzo zdenerwowany. Nie wie, jak się zachować, co powiedzieć, żeby przypadkiem jej nie rozgniewać, nie sprowokować do sięgnięcia po butelkę. Toby Landau, przyjaciółka Evy, była miss uniwersytetów stanowych, obecnie czterdziestolatka zajęta wyłącznie dbaniem o swą urodę, zapewnia, że wystarczy ją przytulić i zaufać jej. Evelyn wygląda świetnie. "Wiecznie pijana gruba baba z niewyparzoną gębą" zmieniła się w elegancką, smukłą damę, 8600 dolarów nie poszło na marne. Jednak świat widziany trzeźwymi oczyma napawa ją przerażeniem. Nie wie, czy znajdzie jakąś pracę, i co się stanie za chwilę, gdy zostanie sama w pustym domu. Jimmy, o którym Evy powiada, że "ze wszystkich drani na świecie, jeden jedyny jest porządny", spieszy na spotkanie z producentem. Zakompleksiony homoseksualista ma już dość sprzedawania pokrowców z wężowej skóry na klapy sedesów i rozbierania się za pieniądze w miejscu publicznym. Marzy o dużej roli w prawdziwym teatrze. Nieoczekiwanie zjawia się Polly, z walizką i plecakiem. Postanowiła zamieszkać z matką, zresztą za zgodą ojca, który od czasu rozwodu rodziców się nią opiekował. Polly wciąż pamięta domek z piernika, który dostała od mamy na 9. urodziny. Dziś została z niego największa góra okruchów w całej okolicy, więc już najwyższy czas na nowy dom... Jeszcze tego wieczoru odwiedza Evelyn Lou Tanner, niewydarzony muzyk, młodszy od niej o 10 lat były kochanek, który ją porzucił dla 18-letniej indiańskiej hipiski. Teraz chciałby wrócić, ale Evy już rozumie, że w tej chwili potrzebna jej jest rodzina, nie kolejny romans. Jednak codzienne życie pod jednym dachem trzeźwiejącej alkoholiczki i dziewczyny, która czuje się po trosze matką własnej matki, dla obu okazuje się bardzo trudną próbą. Świat wali się także na głowy przyjaciół Evelyn. Na trzy dni przed premierą Jimmy zostaje wyrzucony z teatru. Mąż Toby "z nie wyjaśnionych przyczyn" żąda rozwodu. Evy próbuje oboje pocieszać. Nalewa do kieliszków szampana. Alkohol rozwiązuje języki, ale nie problemy. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj