ŚWIĘTY GRZECH

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2000
• Premiera:
  2001. 02. 04
• Barwny, 58 min

Polska sztuka współczesna obrazująca "dzieje jednej miłości", w popularnej formie poruszająca wcale niebłahe problemy życia w naszej dzisiejszej rzeczywistości. On i Ona żyją w związku niesakramentalnym. Kochają się. Ona jest dużo od niego młodsza. On nadal jest formalnie żonaty, chociaż z kobietą poślubioną jeszcze w trakcie studiów już dawno się rozstał. Unieważnienie małżeństwa zawartego w Kościele trudno przeprowadzić, lecz On nie traci nadziei, że uda się to załatwić. Jednak mijają lata, a oni wciąż żyją bez ślubu. Dla niej jest to problem coraz boleśniejszy, poważnie rzutujący na ich związek. Oboje trochę zagubieni, pogmatwani wewnętrznie, poznali się przypadkiem w czasie psychoterapii, w jednej grupie terapeutycznej. Teraz Ona stroi sobie żarty, że dwoje dyplomowanych neurotyków ma zamiar założyć szczęśliwą rodzinę. Pełni radości i nadziei na przyszłość, zafascynowani także swoją fizycznością, odnawiają mieszkanie, śmieją się, przekomarzają. W żartach bezwiednie powtarzają formułę przysięgi małżeńskiej. Przy słowach "i że cię nie opuszczę..." Kasię nagle ogarnia smutek. Jej partner zapewnia, że jutro złoży pozew o rozwód. Formalności potrwają dwa, trzy miesiące, wkrótce wezmą ślub i będą szczęśliwi, we troje. Kocha ją jak wariat i zawsze tak bardzo chciał mieć córkę. Przynosi swojej kobiecie różę, układa wiersze. Róża, magiczny kwiat, wypuszcza dwa pędy. Kasia widzi w tym znak, że będą mieli dwoje dzieci. Nie przeraża jej wiadomość, że mężczyzna jej życia właśnie stracił pracę, wiadomo, że z twórczości nie da się wyżyć. "Mamusia" nie pozwoli podłemu światu skrzywdzić swojego "chłopczyka". Życie toczy się dalej. On pracuje nocami, zmęczony i rozdrażniony, że "dla chleba" musi wymyślać hasła reklamowe. Ona zaczyna mieć pretensje, że ją oszukał. Córka skończyła już cztery latka, a tatuś nawet nie poszedł do kurii w sprawie rozwodu. On tłumaczy, że ksiądz nie przyjął pozwu, bo nie zachodziły okoliczności umożliwiające unieważnienie małżeństwa. Prosi o jeszcze jedną szansę. Wydaje się, że zazwyczaj "niepozbierany" mężczyzna powoli odnajduje się na drogach życia. Podejmuje pracę w telewizji, wydaje książkę, stać go na różne rzeczy dla domu. Na świat przychodzi drugie dziecko, syn. Jednak w ich życiu nie ma już dawnej spontaniczności, szczerości, wzajemnej fascynacji. Jest coraz więcej pretensji i wzajemnych żalów, Kasi już nie wystarczają kwiaty, które mężczyzna przynosi jej "w myślach". Chce, żeby choć raz gdzieś z nią poszedł, pokazał się razem. Pragnie być jego żoną naprawdę. Mężczyzna czuje, że jego świat się wali. Bezskutecznie błaga o pomoc matkę Kasi, odgrywającą się na nim za własne niepowodzenia małżeńskie. Prosi o interwencję matkę chłopaka, z którym Kasia się związała, dużo od niej młodszego. Podejmuje też próbę rozmowy z największą miłością swojego życia, ale Ona i On mają już dla siebie tylko słowa pełne bólu i gniewu. Życie obojga zaczyna układać się "w poprzek". [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż