NIECH ŻYJĄ AGENCI

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1998
• Premiera:
  1998. 09. 03
• Barwny, 52 min

Groteska polityczno-obyczajowa, której fabuła umiejscowiona jest we współczesnej Polsce. "Niech żyją agenci" opowiada o dwóch dniach z życia młodej reporterki, pracującej w agencji filmowej. Bohaterka właśnie otrzymała od szefów poważne zlecenie. Ma zrobić reportaż o uzdrowicielce Leokadii. Pełna zapału rusza wraz z operatorem do siedziby cudotwórczyni. Na miejscu przekonuje się, że w budynku, gdzie "przyjmuje" znachorka, ma także siedzibę partia "Polskiej Demokracji" oraz związana z nią gazeta "Głos Europy". Podczas oczekiwania na Leokadię bohaterka dowiaduje się o cudzie, który jakoby miał miejsce w pomieszczeniach partyjnych. Reporterka postanawia sprawdzić wiarygodność tej informacji. Niebawem sprawa "cudu" angażuje ją bez reszty, spychając na dalszy plan zlecony przez agencję reportaż.
Debiutujący tym utworem na małym ekranie pisarz Marek Bukowski (później Teatr Telewizji przedstawił też "Ciałopalenie", "Odszkodowanie", "Śmierć za śmierć, czyli dobry chłopiec") niezwykle krytycznie patrzy na polską współczesność. Z gorzką ironią kreśli sylwetki polityków zarówno tych z lewa, jak i z prawa. Bez ogródek piętnuje obłudę i powierzchowność przysłowiowej polskiej religijności oraz nachalność i zakłamanie mediów. W groteskowym świecie Bukowskiego rządzi moralny relatywizm, brutalna siła i zimny "pragmatyzm", wedle którego należy zrobić wszystko, by osiągnąć maksymalną korzyść. Wśród chaosu poglądów, informacji, manipulacji giną szlachetne porywy i idealistyczne zapały. Najzdrowszą postawą okazuje się zaprawiony cynizmem i nieufnością dystans do słów, wydarzeń, ludzi.
Spektakl zrealizowano w konwencji dynamicznego reportażu telewizyjnego. Niespokojny, pozornie bezładny montaż nasuwa skojarzenie z zawrotnym tempem życia współczesnego człowieka, który nie potrafi już samodzielnie myśleć i widzieć rzeczywistości inaczej jak przez pryzmat mediów. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj