TEORBAN

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2008
• Premiera:
  2009. 09. 14
• Barwny, 61 min

Takie dramaty jak ten, który rozegrał się 11 września 2001 r. w Nowym Jorku, wstrząsają całym światem. Właśnie tego feralnego dnia, w amerykańskiej metropolii, toczy się akcja sztuki francuskiego autora Christiana Simeona "Teorban". To historia miłości z tragedią w tle, opowieść o przeznaczeniu, bezsilności, rozpaczy, o tym, jak rzeczy z pozoru ważne tracą w jednej chwili znaczenie w obliczu spraw ostatecznych.
Joanna, 36 - letnia Francuzka, od czterech lat jest związana z Gregiem, młodym, dobrze zarabiającym menedżerem, pracującym w World Trade Center. Dziewczyna jest muzykiem, gra na zabytkowym instrumencie z XVIII w. teorbanie, czyli lutni basowej. Tego dnia o dziesiątej ma przesłuchanie u wybitnego wirtuoza, od którego zależy cała jej dalsza kariera. Jest dopiero godzina 7.50, ale Joanna już jest w gotowości, nie może się przecież spóźnić. Mając jeszcze wolną chwilę, rozmawia przez internet z jedną z koleżanek, a potem telefonicznie z młodszym bratem, Michelem, gejem i wiecznym imprezowiczem, którego postępowanie bardzo niepokoi matkę obojga, mieszkającą we Francji i tylko sporadycznie mającą wieści od młodszej latorośli. Rekompensując sobie brak kontaktu z synem, matka wydzwania ciągle do Joanny, wypytując ją o Michela, o jej związek z Gregiem, narzekając, że ten dotąd się nie oświadczył i Joanna na pewno zostanie starą panną, albo - co gorsza - panną z dzieckiem. Coraz bardziej zirytowana córka ma dosyć matczynych rad i proroctw, kończy więc zdecydowanie rozmowę, zwłaszcza że powinna już wkrótce wyjść z domu. Ale tu nagle stwierdza, że nie może się z niego wydostać. Greg, wychodząc rano do pracy, omyłkowo zamknął ją w mieszkaniu, zabierając ze sobą swoje i jej klucze. Zdenerwowana Joanna miota się jak w pułapce. Od miesięcy zabiegała o przesłuchanie, teraz nie może się nie stawić. Dzwoni do Grega, lecz ten, jak na złość, nie odbiera komórki. Jego sekretarka twierdzi, że jeszcze nie ma go w biurze. Joanna odbiera kolejny telefon od matki, obdzwania też kilku ślusarzy, ale żaden z nich nie może się stawić natychmiast pod jej drzwiami. Próby wcześniejszego wezwania Carmeli, Latynoski, która raz w tygodniu przychodzi sprzątać, też spełzają na niczym.
Czas płynie nieubłaganie, Joanna powinna już wyjść, bo inaczej się spóźni, a ratunku nadal nie ma. Kolejne rozmowy telefoniczne z bratem i matką tylko nasilają jej stres. Wreszcie dodzwania się do Grega. Ten najpierw odmawia przyjazdu do domu i uwolnienia ukochanej, bo za pół godziny ma ważne zebranie. Proponuje narzeczonej, żeby poczekała na Carmelę. Później postanawia wysłać gońca z kluczami, następnie Michela, który właśnie odwiedził go w biurze, a wreszcie Joannie udaje się go przekonać, żeby przyjechał osobiście. Kiedy po ósmej do drzwi dzwoni wreszcie ślusarz, Joanna odprawia go z kwitkiem, przekonana, że Greg zaraz się zjawi.
Zamiast niego w drzwiach staje Carmela i Joanna w wielkim pośpiechu wypada z domu, taszcząc pod pachą instrument. Nie słyszy już Grega, który dzwoni na telefon stacjonarny. Już wie, że doszło do tragedii. Nie zdążył w porę opuścić budynku, teraz tłoczy się z innymi w pełnej dymu windzie, ale coraz wyraźniej uświadamia sobie, że nie zdoła się uratować. Kieruje do Joanny ostatnie słowa z wyznaniem miłości, lecz przystępująca do odkurzania Carmela beztrosko wyłącza z kontaktu telefoniczną sekretarkę. Przekaz zostaje skasowany. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż