PAN GUSTAW I MATYLDA

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2006
• Premiera:
  2006. 11. 13
• Barwny, 85 min

Współczesna sztuka Stanisława Kuźnika - reżysera i scenarzysty, ale także autora spektakli Teatru Telewizji. W 2004 r. odbyła się premiera jego "Obrony", teraz Maciej Wojtyszko przeniósł na ekran jego tekst "Pan Gustaw i Matylda".
Jest to historia spotkania dwojga ludzi: emerytowanego sędziego i młodej dziennikarki telewizyjnej. Ta nieoczekiwana konfrontacja ludzi z dwóch różnych światów staje się momentem zwrotnym w życiu bohaterów, zmuszając ich do refleksji nad swym dotychczasowym postępowaniem, powodując przewartościowanie wyznawanych dotąd zasad i obranych celów. Krótka znajomość stanie się dla obojga szansą na odmianę losu, chociaż każde z nich inaczej tę szansę wykorzysta.
Gustaw, wielbiciel muzyki operowej, to samotnik trochę z konieczności, a trochę z wyboru. Mieszka w otoczonym ogrodem dużym domu, gdzie niepodzielnie króluje energiczna gosposia Maria Magdalena, stanowczo sprzeciwiająca się nazywaniu jej Marysią. Sędzia ma jeszcze syna, niepełnosprawnego umysłowo Stasia, ale po śmierci żony, Mileny, zmarłej na raka, oddał go do domu opieki. Nie chciał i nie potrafił sam się nim zajmować: obwiniał go o śmierć Mileny, w dodatku niedorozwinięty syn budził w nim odrazę i strach, uświadamiał doznany zawód. Długo wyczekiwany potomek miał bowiem stanowić lekarstwo na pogłębiający się kryzys w związku rodziców, a mimowolnie okazał się gwoździem do matczynej trumny. Tak przynajmniej odbiera to ojciec, ograniczając się do opłacania synowi fachowej opieki i krótkich, raczej wymuszonych wizyt. Gustawa dręczy z tego powodu poczucie winy, z którego tłumaczy się przed żoną, wciąż pojawiającą się w jego myślach i snach. Nie potrafi jednak się przemóc. Stracił też ochotę na dokończenie budowy jachtu, który stoi w ogrodzie. Małżonkowie mieli się nim wybrać w rejs, ale Gustaw już od dawna wiedział, że Milena nie doczeka tej chwili. Dopiero jednak po jej śmierci zarzucił dalsze prace. Już nie miał dla kogo udawać nadziei. Gdy pewnego wieczoru przed jego domem zatrzymuje się samochód Matyldy, mężczyzna nie przypuszcza, że młoda, ładna dziewczyna za kierownicą też stoi na krawędzi śmierci. Matylda jeszcze parę godzin wcześniej również tego nie wiedziała. Miała ciekawą, dobrze płatną pracę jako dziennikarka telewizyjna, była popularna, rozpoznawana na ulicy. Miała też ukochanego, Patryka, z którym wiązała plany na przyszłość. Diagnoza lekarska - guz mózgu - zabrzmiała dla niej jak wyrok. Gdy po powrocie do domu odkryła jeszcze, że Patryk ją zdradza, nie wytrzymała ciężaru nieszczęść. Ruszyła samochodem przed siebie. Praca, kariera, przyszłość nagle przestały się liczyć. Bo czy w ogóle Matylda miała jeszcze jakąś przyszłość?
Dom Gustawa dziewczyna wybiera zupełnie przypadkowo. Prosi zaskoczonego właściciela, by mogła tam zamieszkać. On początkowo węszy podstęp, głupi żart, ale dziewczyna nie wydaje się w nastroju do żartów. Zaskakuje za to intuicją, jest w niej coś bezradnego i bezbronnego. Dopiero gdy mdleje, Gustaw zaczyna się domyślać, że dziewczyna, która mogłaby być jego córką, jest pewnie na coś chora. Od lekarza dowiaduje się, jak bardzo.
Kiedy Matylda ucieka ze szpitala, nakłania ją, aby jednak tam wróciła, poddała się operacji, dała sobie szansę na wyzdrowienie, nawet jeśli to tylko nadzieja, a nie pewność. Pod nieobecność dziewczyny Gustaw zabiera Stasia z ośrodka opiekuńczego do domu. Ze zdumieniem odkrywa, że nie jest to takie straszne, jak sądził. Znów ma dla kogo budować jacht. Już razem z synem czeka na powrót Matyldy. Czy jednak dziewczyna do nich wróci?[PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż