ZABAWY NA PODWÓRKU

• Podtytuł: PRÓBA ZAPISU

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2004
• Premiera:
  2005. 05. 15
• Barwny, 68 min
  
  Przedstawienie dyplomowe studentów IV roku Wydziału Aktorskiego wrocławskiej PWST. Premiera: listopad 2003.

Współczesna izraelska pisarka Edna Mazya (rocznik 1949) jest autorką licznych sztuk dramatycznych i scenariuszy, wydała również dwie powieści. Pomysł "Zabaw na podwórku" opublikowanych w 1993 r. podsunęło jej autentyczne zdarzenie, które miało miejsce w 1988 r. i które odbiło się głośnym echem ze względu na towarzyszący mu długoletni proces.
W Polsce sztukę reżyserował m.in. Paweł Miśkiewicz jako przedstawienie dyplomowe studentów IV roku Wydziału Aktorskiego wrocławskiej szkoły teatralnej. Premiera odbyła się w listopadzie 2003 r. Poruszony spektaklem dyrektor Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu włączył je pół roku później do repertuaru swojej sceny. Teraz rewelacyjny, bardzo dojrzały zawodowo, popis młodych wrocławskich adeptów aktorstwa mogą obejrzeć widzowie Dwójki. Przedstawienie nie epatuje drastycznością, a jednak poraża siłą zawartych w nim emocji, cyzelowanych, narastających, dławiących.
W swoistej wizji lokalnej, służącej odtworzeniu dramatycznych wydarzeń sprzed niemal dwóch lat, płynnie zmieniają się role katów i ofiary: zgwałcona dziewczyna raz relacjonuje przebieg feralnych zdarzeń, kiedy indziej przemawia jak prokurator, cytując paragrafy. Oprawcy stają się z kolei sędziami, wyłapują słabe punkty zeznania, podważają racje poszkodowanej.
A wszystko zaczyna się dość niewinnie. W upalne popołudnie 14-letnia Dvori nudzi się na pustym, obskurnym podwórku. Buja się na huśtawce ze starej opony. Na podwórku jest też czwórka jej niewiele starszych kolegów: Asaf, Gidi, Sela i Szmulik. Zagadują Dvori, opowiadajš sproŚne żarty, zaczepiają. Dziewczyna chce być harda, pokazuje swoją młodzieńczą butę. Odmawia oddalenia się od boiska, na którym chłopcy chcą pograć w "kosza". Na szkolną wycieczkę też nie pojechała, nie trzyma z "gówniarzami" z klasy. Przyjmuje od chłopców papierosa, potem zgadza się pokazać, jak szybko potrafi wypić trzy puszki piwa. Wstawiona śmieje się głośno, pozwala oblać wodą, stając się podwórkową "miss mokrego podkoszulka". Potem zaczyna tańczyć przed chłopakami zafascynowanymi emanującym z niej erotyzmem. Kierujący grupą Asaf, który wyraźnie podoba się Dvori, proponuje jej wieczorną wyprawę z nimi na ryby. Dziewczyna wyraża zgodę, jakby nieświadoma rosnącej temperatury spotkania.
Prostoduszny i szczery Szmulik, przeczuwając intencje kolegów, próbuje ostrzec Dvori: najpierw oględnie, później wprost mówi dziewczynie, że koledzy chcą ją "przelecieć". Ale Dvori nie słucha go, zwłaszcza jego. Pogardza nieporadnym Szmulikiem, który podkochuje się w niej, lecz nie umie tego okazać i nie jest tak przystojny jak Asaf. Nastolatka zlekceważy jego słowa, a gdy już dojdzie do nieszczę?cia, Szmulik też nie będzie umiał oprzeć się pokusie, tym większej, że to dla nich wszystkich pierwszy raz. A przecież Dvori chciała tylko przez chwilę być ważna, podziwiana, znaleźć się w centrum zainteresowania. Tylko tyle.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż