MARY STUART

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2004
• Premiera:
  2004. 10. 24
• Barwny, 67 min
  
  Premiera spektaklu odbyła się 12 kwietnia 2003 roku na Scenie na Świebodzkim Teatru Polskiego we Wrocławiu.

Maria Stuart, kilka dni po narodzinach osierocona przez ojca - Jakuba V, królowała Szkotom już od kołyski. W 1548 roku sześcioletnia dziewczynka rozpoczęła edukację w duchu renesansu na najświetniejszym dworze Europy, we Francji. Po śmierci Marii Tudor, królowej Anglii, los na zawsze powiązał Marię z jej konkurentką i pretendentką do angielskiego tronu, późniejszą Elżbietą I. Rywalizacja pomiędzy dwiema kobietami, piękną i umiejącą swój czar wykorzystać Szkotką, oraz twardą i konsekwentną królową-dziewicą, trwała prawie 30 lat. Burzliwy romans z Bothwellem, uważanym za mordercę pierwszego męża Marii, lorda Darneya, spowodował, że w roku 1567 królowa Szkotów musiała abdykować. Uciekając przed gniewem dawnych poddanych, nieopatrznie schroniła się w Anglii. Pod baczną obserwacją Elżbiety spędziła 19 lat, podczas których coraz bardziej ograniczano jej wolność. W 1586 roku Maria została oskarżona o udział w spisku przeciwko monarchini. Fałszywi świadkowie i spreparowane dowody przypieczętowały los Marii Stuart. Elżbieta podpisała wyrok śmierci.
Legenda królowej Szkotów od dawna inspirowała poetów i dramaturgów. Tragedię Marii Stuart opiewali Fryderyk Schiller, Juliusz Słowacki, Algernon Swinburne. Powstały po drugiej wojnie światowej dramat Wolfganga Hildesheimera nie przypomina dzieł romantyków. Autor, jeden z twórców niemieckiego teatru absurdu, antyfaszysta, tłumacz podczas procesu norymberskiego oraz redaktor sporządzonych protokołów, stworzył opowieść o ostatnich godzinach życia Marii Stuart.
Zniedołężniała, poruszająca się o kulach kobieta, rozpaczliwie i kurczowo trzyma się życia. Otaczający ją słudzy nie są żadną pomocą w tej beznadziejnej walce. Nadal wykonują swoje obowiązki, ubierają Marię i podają jej leki, ale interesuje ich jedynie własna, niepewna przyszłość. Nie wahają się ograbić kobietę z ostatnich ozdób. W postawach dwórek i lekarza nie ma odrobiny współczucia ani przywiązania względem wieloletniej pani. Tymczasem kat ostrzy już swój topór. Odarta z godności i przerażona nadciągającym, nieuchronnym losem, królowa Szkotów wspomina dawne dni chwały i minioną piękność. Bojaźń i lęk przed utratą życia od ciosu katowskiego topora tuż przed egzekucją ustępuje miejsca królewskiemu spokojowi i majestatowi Marii.[PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Nagrody

schowaj

• 2005
  Sopot (Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry")-Nagroda za muzykę
  Jacek Grudzień