SCENY Z POWSTANIA...

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2004
• Premiera:
  2004. 09. 26
• Barwny, 70 min

Eksperymentalne widowisko telewizyjne zrealizowane przez absolwentów Wydziału Reżyserii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach pod kierunkiem Leszka Wosiewicza. Młodzi ludzie napisali scenariusze i wyreżyserowali poszczególne sceny, próbując oddać atmosferę towarzyszącą kolejnym dniom Powstania Warszawskiego. W warstwie fabularnej wykorzystali wybrane przez siebie z pamiętników i innych materiałów źródłowych zdarzenia, które wywarły na nich największe wrażenie.
Spektakl trudny w odbiorze. Jest wypadkową realistycznych i symbolicznych sekwencji. To kilka scen z powstania bardzo luźno ze sobą powiązanych, przede wszystkim przez udział tych samych postaci. Bohaterowie są sugestywni, ich dramaty rzeczywiście mogą poruszyć widzów. Następujące po sobie sceny ukazują losy powstańców, ale też zwykłych ludzi, mieszkańców Warszawy, którzy również ginęli męczeńską śmiercią. Widowisko otwiera ogólna panorama dzisiejszej Warszawy z widokiem na Pałac Kultury. Dominuje zabudowa powojenna, lecz widać również budynki starej, przedwojennej Warszawy. Jeden z nich, z charakterystycznej czerwonej cegły, mógł być kwaterą powstańczą. Pierwsze sceny ukazują atmosferę przed rozpoczęciem powstania, przed godziną W. Różne reakcje ludzi - od pełnego zaangażowania do zupełnej obojętności, od optymizmu po rozpacz, zwątpienie, strach, ból. Ojciec odprowadzający syna powstańca do punktu zbornego jest zaniepokojony, chłopak nie włożył przecież ciepłych kalesonów. Obawia się, że powstanie może trwać bardzo długo, syn jest jednak dobrej myśli, wierzy, że za tydzień wszystko się skończy. Niebawem chłopak pojawia się na barykadzie, której ma rozkaz bronić. Przeżywa wielki dylemat, właściwie tragedię. Na barykadę nacierają Niemcy, gnając przed sobą ludność cywilną. Wśród tłumu jest jego ojciec. Młody bohater bierze jeszcze udział w akcji zatrzymania "gołębiarza", strzelającego do powstańców i ludności cywilnej z dachu kamienicy. Snajperem okazuje się młoda, ładna Niemka. Fascynację kobietą chłopak nieomal przypłaca życiem.
Scena w mieszkaniu, w chwili wybuchu powstania. Szczęśliwa rodzina - mąż, żona, kilkuletni syn. On krawiec - zajmuje się klientem, przymierzającym garnitur. Ona właśnie wróciła z zakupów. Spokojny rodzinny obraz wkrótce się zmieni. Mężczyzna zostaje rozstrzelany przez Niemców, kobieta wraz z dzieckiem dostaje się do obozu. Jej synek ginie zabity przez podpitego strażnika Rosjanina w służbie niemieckiej, który próbuje też zgwałcić kobietę. Szczególnie przejmująca jest scena pochówku dziecka przez matkę, której pomaga inna więźniarka.
Bardzo charakterystyczną postacią jest klient krawca. Początkowo wykazuje dużą obojętność na wieść o powstaniu. Spokojnie przymierza garnitur, nie zważając na to, co się wokół niego dzieje. Jest wyłącznie zajęty sobą i swoimi sprawami. Przed wojną handlował, w czasie wojny szmuglował i robił interesy z Niemcami. Ale to właśnie moment wybuchu powstania był dla niego przełomem. Zabrany prosto od krawca przez powstańców, staje się w pełni zaangażowanym, zdyscyplinowanym uczestnikiem wolnościowego zrywu. Na barykadzie wyczerpani, zmęczeni towarzysze broni wobec znacznej przewagi atakujących sił niemieckich postanawiają skapitulować. Mimo rozkazów o bezwzględnym utrzymaniu barykady, opuszczają posterunek. On jeden zostaje. Później w desperacki sposób przeciwstawi się również dowódcy placówki powstańczej, nawołującemu do złożenia broni.
W szpitalu powstańczym jest wielu ciężko rannych, a także martwi powstańcy. Komendant - lekarz do końca pozostaje przy umierającym, mimo nalegań, by wraz z innymi zszedł do kanałów, ratując się przed nacierającymi siłami niemieckimi. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Varia

pokaż