PAMIĘTNIK Z POWSTANIA WARSZAWSKIEGO
- Spektakl telewizyjny
- Rok produkcji:2004
- Premiera:2004. 10. 04
- Barwny, 67 min
"Pierwszego sierpnia we wtorek 1944 roku było niesłonecznie, mokro, nie było za bardzo ciepło. W południe chyba wyszedłem na Chłodną - moja ulica wtedy, numer czterdzieści - i pamiętam, że było dużo tramwajów, samochodów, ludzi i że zaraz po wyjściu na rogu Żelaznej uświadomiłem sobie datę - pierwszy sierpnia - i pomyślałem chyba słowami: pierwszy sierpnia - święto słoneczników.." Narrator spektaklu, podobnie jak autor "Pamiętnika z Powstania Warszawskiego" nie szedł z visem na tygrysa, nie szturmował PASTY ani elektrowni na Powiślu, nie nosił na powstańcze pozycje amunicji i butelek z benzyną, nie dostarczał dowódcom meldunków. Dwudziestodwuletni student polonistyki tajnego UW (róg Świętokrzyskiej i Jasnej, na drugim piętrze) nie należał do zbrojnej konspiracji i nie brał udziału w boju. Z setkami tysięcy warszawiaków dzielił euforię pierwszych starć i radość z pierwszych, nieliczych sukcesów żołnierzy podziemia, a potem, jak większość cywilów, pragnął już tylko przetrwać - choć nie za każdą cenę - koszmar okrutnych walk toczonych w ludnym mieście z nierównie silniejszym wrogiem. Tak jak setki tysięcy mieszkańców stolicy, lepiej od heroicznej scenerii redut i barykad poznał mroczny świat podwórek - studni, piwnic, improwizowanych schronów, kanałów i ukrytych przejść przebitych w suterenach kamienic. I podobnie jak rzesze warszawiaków - niekombatantów, toczył ciężką walkę z głodem, pragnieniem i strachem, codzienną walkę o w miarę bezpieczny kąt, odrobinę pożywienia, wiadro wody. O życie. "Pamiętnik z Powstania Warszawskiego" Mirona Białoszewskiego ukazał się drukiem w 1970 roku. Dopiero ta publikacja, uhonorowana nagrodą ministra kultury i sztuki drugiego stopnia, zwróciła uwagę szerszej publiczności na znanego dotąd tylko nielicznym autora paru tomików wierszy. Obiorców ujmowały szczerość i bezpośredniość przekazu, a także język dzieła - prosty, naturalny, potoczny, jakże inny od słownictwa używanego tradycyjnie do opiewania bohaterskich, acz przegranych zrywów wyzwoleńczych i innych narodowych klęsk. Owa prostota i "zwyczajność" języka narratora, zderzona z drastycznością i dramatyzmem archiwalnych materiałów filmowych ilustrujących spektakl, robi na widzach niezwykłe wrażenie i dziś, sześćdziesiąt lat po wybuchu Powstania, w prawie trzy i pół dekady po wydaniu "Pamiętnika". [PAT]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Asystent reżysera
- Adaptacja
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Oświetleniemistrz
- Scenografia
- Asystent scenografa
- Kostiumy
- Asystent kostiumografa
- Opracowanie muzyczne
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowanie występuje w napisach końcowych
- Montaż
- Charakteryzacja
- Redakcja
- Kierownictwo produkcji
- Script (Sekretariat planu)
- Producent
- ProdukcjaTeatr Telewizji Program 1TVP S.A.
- Obsada aktorskaMironKobieta w piwnicyTramwajarkaGłodna dziewczyna w piwnicyLusiaHeńkaKobieta w płaszczuMatka MironaMatka SvenaPani GórskaMężczyzna w piwnicyPan Szust, ojciec SvenaMężczyzna dający zupęZenon, ojciec MironaDozorcaSvenKsiądz
Pierwowzoryschowaj
| Pierwowzór | |
| PAMIĘTNIK Z POWSTANIA WARSZAWSKIEGO | |
| Autor | Miron Białoszewski |
Nagrodyschowaj
- 2005Sopot (Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry")-Grand Prix
za adaptację dla Teatru Tv - 2005Sopot (Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry")-Grand Prix
za adaptację dla Teatru Tv - 2005Sopot (Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry")-Grand Prix
za reżyserię - 2005Sopot (Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry")-Grand Prix
za rolę aktorską - 2005Nagroda im. Stefana Treugutta
- 2005Nagroda prezesa TVP
Patrz także:schowaj
- 1972Spektakl telewizyjny / Miron Białoszewski / Lidia Zamkow
