Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

WIELOPOLE, WIELOPOLE

  • Spektakl telewizyjny
  • Rok produkcji:
    1984
  • Premiera:
    1984. 03. 27
  • Barwny, 86 min

    Spektakl przygotowany w 1980 roku we Florencji przez zespół Teatru CRICOT 2 we współpracy z Teatro Regionale Toscano.

Słynny spektakl Tadeusza Kantora, równie głośny jak "Umarła klasa", którą wcześniej zadziwił świat ten "geniusz współczesnego teatru". Przedstawienie powstało podczas włoskiego stażu teatru Cricot 2, pod patronatem Comune di Firenze i Teatro Regionale Toscano. Premiera odbyła się 23 czerwca 1980 r. w dawnej bazylice przy via Santa Maria we Florencji, w obecności elity krytyków włoskich i europejskich. Przedstawienie odniosło triumfalny sukces, powtórzony później na scenach Edynburga, Londynu, Paryża, a potem w Krakowie, Warszawie (w czasie występów zespołu zorganizowanych przez Teatr Rzeczypospolitej zarejestrowano widowisko telewizyjne), w rodzinnym Wielopolu koło Ropczyc, czy w pobliskim Rzeszowie.
"Wielopole, Wielopole" - dwukrotnie powtórzona w tytule nazwa wsi, w której urodził się Tadeusz Kantor, brzmi jak melancholijne echo pamięci. Zarazem jest to sygnał tak istotnej dla całego spektaklu powtarzalności zdarzeń, podwójności postaci, dwuznaczności ("Dwuznaczna hierarchia: manekiny (prawie żywi i jak żywi) i aktorzy (postacie żywe, ale tylko we wspomnieniu). Naprawdę żywymi są w teatrze tylko widzowie" - zanotował Kantor w partyturze teatralnej). Bliźniaczo podobni do siebie w wyglądzie, stroju i geście są wujowie Karol - patriota i Olek - typowy cywil - dekownik. Szalona ciotka Mańka, która w kółko powtarza zdanie z "Apokalipsy" i uwielbia przebierać się za nieszczęsnego Rabinka, trzykroć rozstrzeliwanego, tak jak Chrystus trzy razy upadał pod krzyżem. Niemal wszystkie postaci nie tylko mają swoje sobowtóry, pośmiertne manekiny - kukły, ale też grają jednocześnie siebie i kogoś innego. Wuj Staś jest i syberyjskim Zesłańcem, i Skrzypkiem, i biednym Podwórzowym Domokrążcą z katarynką. Rekrut jest jednocześnie Ojcem, Matkę "podrabia" zelżona przez żołdaków Helka, Wuj Józef - Ksiądz wciela się w Ukrzyżowanego... Nakładają się na siebie postaci wspomnienia - z dzieciństwa, z czasów pierwszej wojny światowej, z lat okupacji.
Cały spektakl "Wielopola" to rekonstrukcja wspomnień, złożona z pięciu sekwencji: Ślub, Lżenie, Ukrzyżowanie, Adaś odjeżdża na front, Ostatnia wieczerza. Scenerię stanowi pokój zapamiętany z dawnych lat: kilka prostych sprzętów, okno, drzwi, na pierwszym planie kopczyk świeżo usypanej ziemi z wbitą jeszcze łopatą i krzyżem. Na scenie przez cały czas jest obecny Kantor, jak mistrz ceremonii albo dyrygent zespołu. "Ustawia ciągle na nowo" pokój swojego dzieciństwa. "Pokój mojego dzieciństwa jest ciemną i zagraconą dziurą. To nieprawda, że dziecinny pokój w naszej pamięci pozostaje słoneczny i jasny. Takim czyni go tylko konwencjonalna maniera literacka. Jest to pokój umarły i umarłych. Przywoływany wspomnieniem - nieustannie umiera. Gdy jednak będziemy dobywać z niego znikome fragmenty, kawałek dywanu, okno, a za nim ulicę biegnącą w głąb, promień słoneczny na podłodze, żółte sztylpy ojca i płacz matki, wtedy rozpocznie sklecać się nasz prawdziwy pokój dzieciństwa, i może uda się nam sklecić również przy tej okazji nasz spektakl!" [TVP]

Ekipa
pełna | skrócona | schowaj

2024.03.01 00:44:37
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.