DZIADEK DO ORZECHÓW

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1994
• Premiera:
  1995. 02. 26
• Barwny, 36 min

Telewizyjna wersja przedstawienia Teatru Papierowego. Theater fur Mich, założony w 1989 r. w Dusseldorfie, ma swoją siedzibę w tamtejszym Muzeum Teatralnym. Zbigniew Mich przygotował dla tej sceny wiele interesujących premier ("Nacht und Raume" według Becketta, "Kuszenie świętego Antoniego" według Flauberta, "Apollo i Hiacynt" do muzyki Mozarta, baśń muzyczną Sergiusza Prokofiewa "Piotruś i wilk" i in.). W swojej twórczości artysta nawiązuje do cenionej zwłaszcza w okresie biedermeieru formy teatralnej, która była zarazem popularną w XIX wieku rozrywką domową.
"Dziadek do orzechów" to interesująca wersja przedstawienia teatralnego, wzbogacona dzięki technice komputerowej i dynamicznemu sposobowi filmowania. W spektaklu, który zadziwia urodą plastyczną, głównymi środkami wyrazu są muzyka i ruch - rodzaj mechanicznego tańca papierowych figur. Muzyczna baśń Piotra Czajkowskiego jest osnuta wokół "Historii o dziadku do orzechów" niemieckiego pisarza romantycznego, kompozytora i rysownika Ernsta Theodora Amadeusa Hoffmanna. Z muzyki baletowej kompozytor uczynił równoprawny składnik fabuły, dzięki czemu przedstawienie obywa się bez słów - obraz i muzyka wymownie oddają treść bajki.
W wigilijny wieczór dzieci otrzymują podarki. Franc dostaje konia na biegunach, a Marie dziadka do orzechów, który wyglądem przypomina cynowego żołnierzyka. Pod wpływem czarów salon zamienia się w pokój pełen zabawek. Nagle z piwnicy wynurzają się Myszy i atakują cynowych żołnierzy. Baśniowy Dziadek do Orzechów pokonuje Mysiego Króla. Bohater przemienia się w pięknego Księcia i zaprasza Marie w podróż do Krainy Lalek, gdzie Wróżka dokonuje ceremonii zaślubin. Tak kończy się romantyczny sen - dziewczynka budzi się obok swojego świątecznego prezentu, zwykłego dziadka do orzechów. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj