Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

SZTUKA KONWERSACJI

  • Spektakl telewizyjny
  • Rok produkcji:
    1990
  • Premiera:
    1991. 05. 20
  • Barwny, 85 min

Sztuka konwersacji - tytuł bardzo trafny, nieco ironiczny. Konwersacja to rozmowa towarzyska lub ćwiczenie się w rozmowie w obcym języku. Obydwa te znaczenia sprawdzają się w sztuce Kazimierza Brandysa. Rzecz dzieje się w Paryżu, w późnych latach 80. W niewielkim pokoju toczy się dialog dwojga Polaków. Brandys określa ich krótko: On i Ona. Nie mają nazwisk. Mają tylko życiorysy. Bardzo polskie losy wyłaniają się z owej konwersacji, zawikłane, poplątane. Obydwoje są z pokolenia Kolumbów, a więc mają około siedemdziesiątki. Spotykają się po trzydziestu latach rozłąki. Niegdyś się kochali. Teraz, w wieczornej i nocnej rozmowie Polaków na obczyźnie, roztaczają przed sobą wspomnienia, uczucia, przeżycia i rozrachunki. Ona, córka przedwojennego adwokata, przejęła zawód po ojcu. Wyszła za mąż, jak twierdzi, z wielkiej miłości. W czasie okupacji On ukrywał się w jej mieszkaniu i wtedy właśnie połączyła ich miłość, a może tylko przygoda. Po wojnie Ona podjęła praktykę adwokacką. Broniła AK-owców w sfingowanych procesach, była także adwokatem na Jego procesie. Wiedziała oczywiście, że są niewinni, ale nakłaniała ich do przyznania się do winy w naiwnej wierze, że w ten sposób zdołają ujść karze. Teraz dręczą ją wyrzuty sumienia, prześladuje poczucie winy. Wyjechała z kraju po roku 1956. Syn ożenił się z Francuzką, córka mieszka w Polsce. Ona żyje samotnie ze swoją winą, nostalgią, lękiem przed powrotem czy choćby krótkim pobytem w kraju, z pięcioma kotami i dwoma psami przygarniętymi z ulicy, równie jak ona bezdomnymi i zagubionymi. Stara się wyjaśnić wnuczce Claire, że w Polsce powstania i rewolucje nie wybuchają co miesiąc, chociaż był październik, listopad, grudzień i tak dalej. Trochę pije, żeby zasnąć. On przyjeżdża z kraju. Także inteligent. W czasie wojny konspirował, po wojnie przesiedział za to sześć lat. Potem rehabilitacja i urzędnicza praca do emerytury. Brandys komplikuje swemu bohaterowi także losy osobiste. Miłość żonatego mężczyzny do pięknej mężatki, rozwód i niedorozwinięty, debilny syn - oto jego życiowy bagaż. Bagaż prywatny, już poza polityką, choć trudno rozdzielić, co tu jest śladem historii, a co nazwać można zwykłym ludzkim nieszczęściem. Toczy się konwersacja, a więc rozmowa pozorna, która zamiast przybliżać - oddala. Czasem zmienia się w dialog, kiedy On lub Ona nie tylko mówią, lecz także się porozumiewają. Ale natychmiast nikłe światełko kontaktu zostaje zgaszone, świadomie lub bezwiednie. Sztuka konwersacji polega bowiem także na chowaniu się za słowa. Wtedy prawda pozostaje względna, pamięć nietrwała, a napływające wspomnienia zmieniają kształt, barwę i wymiar, dają się układać wedle woli, nie zawsze w zgodzie z rzeczywistością. Przedstawienie to jest telewizyjną wersją spektaklu, który miał swoją premierę 22 grudnia 1988 roku na scenie Teatru Kameralnego w Warszawie. [PAT]

Ekipa
pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory
schowaj

Pierwowzór
SZTUKA KONWERSACJI
AutorKazimierz Brandys
2024.03.01 00:41:33
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.