Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

PIĘKNY I NIECZUŁY

  • Spektakl telewizyjny
  • Rok produkcji:
    1991
  • Premiera:
    1991. 03. 28

Jean Cocteau - ostatni "enfant terrible" Paryża, przedziwne zjawisko, w którym współegzystowały: anioł, poeta i prestidigitator. Bywalec ostatnich eleganckich salonów i małych bulwarowych teatrzyków, przyjaciel Gide'a, Apollinaire'a, Rilkego, Prousta. Nazywano go "uniwersalnym geniuszem" lub "genialnym dyletantem", bo aż trudno zliczyć dziedziny sztuki, które czynnie uprawiał. Był pisarzem, aktorem, konferansjerem, reżyserem teatralnym i filmowym, krytykiem, malarzem i choć w żadnej z tych dziedzin nie był "le meilleur", to jego niespokojny duch i niezwykle barwna osobowość stworzyły żywą do dziś legendę. Choć uważa się powszechnie, że to nie w teatrze realizował się najpełniej, to jednak teatr fascynował go i pociągał zawsze. Uprawiał prawie wszystkie znane gatunki. Był kolejno skrajnym awangardzistą, surrealistą, neo-romantykiem, neo-klasykiem, neo-symbolistą. Pisał libretta do słynnych Baletów Rosyjskich Diagilewa, transponował we współczesność antyczne mity, tworzył melodramaty, tragedie... Oprócz sztuk pełnospektaklowych pisywał Cocteau także jednoaktówki, monodramy zebrane w 1949 roku w tomiku "Theatre de poche". Te drobiazgi dedykowane zostały spotykanym na paryskich bulwarach "kieszonkowym tragiczkom". Wśród nich jest napisany dla Edith Piaf - "Piękny i nieczuły", wnikliwy psychologiczny portret, nawet coś w rodzaju wiwisekcji osobowości "paryskiego wróbelka".
Mieszkanie urządzone jest luksusowo. Stare meble, antyczny zegar, piękny, czarny fortepian. Kobieta w futrze nie czuje się jednak w tym wnętrzu bezpieczna. Nasłuchuje, nerwowo zapala i gasi papierosa, podchodzi do okna. Czynności zagęszczają się, świadcząc o wzroście napięcia. Zdejmuje futro, nalewa sobie alkoholu, krąży wokół stołu, siada, wstaje. Zaczyna mówić. Mówi na razie spokojnie, ale ten jej długi monolog będzie nabierał tempa i dramaturgii. Mówi do mężczyzny, z którym związała swoje życie. Oskarża go o brak miłości, zdradę, bezduszność, cynizm i obojętność. Upija się i monologuje, szuka ukrytych w różnych miejscach butelek zgorzkniała i zawiedziona, oszukana przez los i własne słabości. Anna Polony nie gra Edith Piaf. Zrezygnowano z tego indywidualnego rysu sztuki, aby wydobyć jej sens uniwersalny. Służyć ma temu także pewna modyfikacja tekstu dokonana przez reżyserkę Irenę Wollen. Prosty, obyczajowy obrazek może być przecież portretem wielu związków, małżeństw i "układów". [PAT]

Ekipa
pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory
schowaj

Pierwowzór
PIĘKNY I NIECZUŁY
AutorJean Cocteau
PrzekładZbigniew Stolarek

Patrz także:
schowaj

2024.03.01 00:41:04
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.